بخشیدن مال یعنی تمرین شکرگزاری

جلسه پنجم از دوره پنجم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی بیستون کرمانشاه با استادی همسفر فریبا، نگهبانی راهنما همسفر سهیلا و دبیری همسفر الهه با دستور جلسه «هفته همسفر: نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران» روز دوشنبه ۸ دی‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۳:۳۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا از حضور گرم و صمیمی شما همسفران در این هفته زیبا در لژیون سردار صمیمانه تشکر می‌کنم. همچنین از نگهبان پرتلاشمان، راهنما همسفر سهیلا که با نظارت و تلاش خود این مسیر امن و آرام را برای ما فراهم کرده‌اند، قدردانی می‌نمایم و از مرزبانان گرامی نیز کمال تشکر را دارم. هفته همسفر را به آقای مهندس و خانواده محترمشان تبریک عرض می‌کنم و برای ایشان سلامتی و شادی آرزو دارم. این هفته را به همه همسفران کنگره‌۶۰، به‌ویژه همسفران نمایندگی بیستون تبریک می‌گویم. ما در کنگره ۴ جشن داریم که شامل: جشن راهنما، جشن دیده‌بان، جشن مرزبان و جشن همسفر است. در خصوص دستور جلسه «هفته همسفر» باید بگویم این هفته فرصتی برای تجلیل از جایگاه همسفر است. در ابتدای شکل‌گیری کنگره، همراهانی که با مصرف‌کننده‌ها به کنگره می‌آمدند، برای سامان‌دهی شرایط آن‌ها فضایی مشابه فضای آموزشی مسافران برایشان فراهم شد و به این شکل، گروه همسفران به کنگره۶۰ اضافه شدند.

در ارتباط با درمان اعتیاد، اگر یک مثلث را در نظر بگیریم، یک ضلع آن مسافر، ضلع دیگر همسفر و ضلع قاعده آن ارتباط بین این ۲ است. این ارتباط می‌تواند شامل موضوعات مختلفی باشد. فرد مصرف‌کننده می‌خواهد مواد را رها کند، اما مواد او را رها نمی‌کند و از دید او خماری پدیده‌ای است که برای دیگران قابل‌درک نیست. همسفر نیز از نگاه خود به موضوع می‌نگرد و گاهی به مسافر می‌گوید: «یا من یا مواد را انتخاب کن». کاری که کنگره انجام داد، هم‌زبان کردن مسافر و همسفر بود. ما باید نقش خود را به‌عنوان همسفر جدی بگیریم. اگر این باور در ما شکل بگیرد، باقی مسیر قابل‌اصلاح است؛ اما این امر نیاز به تمرین دارد. همسفر باید جدا از مسافر، برای بهبود حال خود به کنگره بیاید و مدام به مسافر وابسته نباشد. زمانی که همسفر خود را بپذیرد و مسافرش را دوست داشته باشد، می‌تواند اثرگذار باشد.

گاهی همسفر آن‌قدر بد نقش خود را ایفا می‌کند که مسافری را که لب پرتگاه است، به دره می‌اندازد و گاهی آن‌قدر درست عمل می‌کند که با خواست خود مسافر، او را از ته دره بالا می‌آورد. همسفر باید این توانایی را داشته باشد که وقتی مسافر از تعادل خارج شده و در حالت جنون است، بتواند او را آرام کند؛ زیرا بدون آگاهی، ممکن است حال او را بدتر کند. در کنگره، همسفر می‌آموزد که بی‌منت محبت کند، بدون توقع ببخشد و با صبر و آگاهی در کنار مسافرش باشد. این عشق و فداکاری باعث می‌شود مسیر رهایی هموار و زندگی خانواده‌ها به آرامش برسد. وقتی مسافر و همسفر در کنار هم با آموزش و آگاهی حرکت می‌کنند، مسیر پر از امید، آرامش و رشد می‌شود و این بزرگ‌ترین هدیه‌ای است که کنگره به ما می‌دهد.

موضوع مهم دیگر، تشکر و قدردانی است. ما باید روحیه تشکر و قدردانی را در خود تقویت کنیم، نه اینکه بگوییم کسی که برای ما کاری انجام داده، وظیفه‌اش بوده و نیازی به تشکر ندارد. یکی از دلایل برگزاری این جشن‌ها همین مسئله است. در کنگره، جایگاه‌ها قابل احترام هستند و این احترام به جایگاه است، نه شخص. جایگاه همسفر باید محترم شمرده شود و این قدردانی باید از سوی مسافری که به رهایی رسیده انجام گیرد. چه مسافر سفر اول و چه مسافر سفر دوم، وظیفه دارند در هفته همسفر از همسفر خود قدردانی کنند. به قول آقای مهندس، بهتر است پول و طلا همسفر از مسافر هدیه بگیرد.

در مورد لژیون سردار نیز باید بگویم که بخشش مال در این لژیون، تنها کمک مالی نیست، بلکه یک تفکر درمانی و تربیتی است. آقای مهندس بارها فرموده‌اند که تا زمانی که انسان فقط برای خودش جمع می‌کند، رشد نخواهد کرد. کسی که نمی‌تواند ببخشد، حتی اگر ثروتمند باشد، از درون فقیر است. بخشیدن مال، یعنی تمرین شکرگزاری. وقتی انسان می‌بخشد، جهان با او دشمنی نمی‌کند. دکتر امین می‌فرمایند: انسان‌هایی که احساسات منفی خود را اصلاح می‌کنند و به قدرت بخشندگی از روی رضایت می‌رسند، می‌توانند مراحل تعالی و کمال را به‌خوبی طی کنند و زندگی آرامی داشته باشند و مطمئن باشید وقتی به کسی کمک می‌کنید و دست او را می‌گیرید، دست دیگر شما در دست خداست.

عکاس: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون اول)
تایپ، ویرایش و ارسال: همسفر فریبا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بیستون کرمانشاه