همسفران بال پرواز مسافران هستند

جلسه دوم از دوره یازدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ویژه مسافران و همسفران نمایندگی قوچان به تاریخ پنجشنبه 04 دی ماه ۱۴۰۴به استادی مسافر احمد به نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر علی با دستور جلسه: (وادی یازدهم: چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند) ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد :

در ابتدا سپاسگزارم که این فرصت فراهم شد تا در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. از ایجنت، گروه مرزبانی و راهنمای درمانم، آقای ابوالفضل تشکر می‌کنم که اجازه دادند امروز تجربه‌ی جدیدی در این جایگاه داشته باشم. قبل از ورود به دستور جلسه، لازم می‌دانم هفته‌ی جشن همسفر را تبریک بگویم. این جشن از جشن‌های مهم کنگره ۶۰ است و به نظر من با سایر جشن‌ها تفاوت دارد. در جشن‌هایی مانند راهنما، دیدبان و مرزبان، ما از خدمتگزاران تقدیر می‌کنیم، اما در جشن همسفر از کسانی قدردانی می‌شود که با ما زندگی کرده‌اند، در کنار ما بوده‌اند و از رفتار و عملکرد ما آسیب دیده‌اند. به همین دلیل این جشن جایگاه ویژه‌ای دارد. در سال‌های گذشته در این شعبه، جشن همسفر همیشه با استقبال خوبی همراه بوده و خاطرات خوبی از آن داریم. امیدوارم امسال هم جلسات هفته همسفر پربار باشد و جشن خوبی برگزار شود. بارها دیده‌ام مسافرانی که همسفرشان در کنگره حضور داشته، مسیر درمان را راحت‌تر طی کرده‌اند و هم در سفر اول و هم در سفر دوم شرایط بهتری داشته‌اند. همان‌طور که آقای مهندس فرموده‌اند، همسفران بال پرواز مسافران هستند. در ادامه به دستور جلسه، وادی یازدهم با عنوان «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان به اقیانوس می‌رسد» می‌پردازم. اگر قبل از ورود به کنگره با این عنوان مواجه می‌شدم، شاید آن را صرفاً یک بحث جغرافیایی می‌دانستم، اما وقتی وارد کنگره می‌شویم، متوجه می‌شویم که هر وادی دارای مفهوم آموزشی مشخصی است. چهارده وادی کنگره، چهارده قانون هستند که در کتاب ۶۰ درجه نیز آمده و وادی یازدهم یکی از این قوانین مهم است. من در این وادی بیشتر نگاه کنگره‌ای دارم. چشمه‌های جوشان، همان آموزش‌های کنگره ۶۰ هستند. اختلاف پتانسیلی که در کنگره وجود دارد باعث ایجاد حرکت می‌شود و این حرکت به ما انرژی می‌دهد، به شرطی که آموزش‌ها را اجرا کنیم و فقط شنونده نباشیم. این وادی هم در سفر اول و هم در سفر دوم معنا دارد. در سفر اول، مانند رودخانه‌ای که مبدأ، مسیر و مقصد دارد، هدف اصلی رسیدن به رهایی با کیفیت است. اما نکته مهم، حفظ تعادل است. همان‌طور که در طبیعت رودخانه‌ی بیش از حد خروشان می‌تواند باعث خرابی و سیل شود، در مسیر درمان هم حرکت بدون تعادل می‌تواند آسیب‌زا باشد. بنابراین چه در سفر اول و چه در سفر دوم، حرکت همراه با تعادل اهمیت زیادی دارد. در سفر دوم، هدف خدمت کردن، آموزش گرفتن و بودن در کنار دوستان است. اگر به این اهداف برسیم، می‌توان گفت مفهوم این وادی را درک کرده‌ایم. اگر چشمه‌ای هرچقدر هم پرآب باشد اما حرکت نکند، درجا می‌زند و ممکن است به گنداب تبدیل شود. آموزش‌های کنگره هم اگر عملی نشوند، نتیجه‌ای نخواهند داشت، اما اگر وارد زندگی شوند، انسان را به تعادل می‌رسانند. در پایان به پیامی از کتاب ۶۰ درجه اشاره می‌کنم که می‌فرماید: «جام‌های خالی و نیمه‌خالی، قطعاً در مسیر مستقیم پر خواهند شد.» این پیام نکته‌ی مهم و قابل تفکری دارد. در آخر سومین سال رهایی دو نفر از خدمتگزاران شعبه، آقای جلیل و آقای محمد را تبریک می‌گویم که از روزهای ابتدایی در کنگره حضور داشته‌اند، خدمت کرده‌اند و به تعادل رسیده‌اند. از توجه و سکوت شما سپاسگزارم.

تایپ و ویرایش : مسافر محسن لژیون سوم(با استفاده هوش مصنوعی)

عکاس : مسافر علیرضا لژیون سوم

ارسال خبر : سایت نمایندگی قوچان