خدمتگزاری از کارهای کوچک آغاز و به کارهای بزرگ می‌رسد

در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟
در ابتدا خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم که اذن ورودم را به کنگره۶۰ صادر کرد، همچنین از آقای مهندس دژاکام و خانواده بزرگوارشان نهایت سپاس و قدردانی را دارم. در آغاز ورودم به کنگره۶۰ و حتی پیش از آن هیچ‌گونه آگاهی و شناختی نسبت به شیوه درست زیستن و محیط اطرافم نداشتم. تا این‌که در سال ۱۴۰۱ وارد کنگره۶۰ شدم و کم‌کم با آموزش‌های بسیار ارزشمند آقای مهندس متوجه شدم که «من که هستم؟»، «کجا قرار دارم؟» و «چگونه باید زندگی کنم؟» 

با هزاران مسئله خوب دیگر در زندگی آشنا شدم و هر روز بیش از روز قبل در حال آموختن روش درست زندگی کردن هستم. همیشه با خودم فکر می‌کنم علمی که کنگره۶۰ به من می‌دهد، بسیار عمیق‌تر و کاربردی‌تر از علمی‌ است که بسیاری از افراد بیرون از کنگره۶۰ در حال آموختن آن هستند. خب، با این همه اوصاف، منِ همسفر چگونه باید قدردان این مکان مقدس باشم؟ چگونه می‌توانم این‌همه لطف را جبران کنم؟ با خودم فکر می‌کنم؛ حتی اگر تا پایان عمرم در کنگره۶۰ خدمت کنم، باز هم نتوانسته‌ام آن‌طور که باید قدردانی‌ام را ادا کنم.

خدمتگزاری چه از نظر مالی، چه در جایگاه‌هایی مانند راهنما، نگهبان و ... همه و همه راه‌هایی برای ابراز قدردانی هستند. آقای مهندس به ما آموخته‌اند که: 
«همیشه قدردان باش، چرا که شکر نعمت، نعمتت افزون کند.» من وظیفه خود می‌دانم که همواره قدردان و خدمتگزار کنگره۶۰ باشم؛ حتی در اموری مانند جارو کردن کف سالن یا جابه‌جایی صندلی‌ها. قدردانی فقط با زبان نیست؛ بلکه باید با عمل نیز آن را اثبات کرد. خدمتگزاری از کارهای کوچک آغاز می‌شود و به کارهای بزرگ می‌رسد. آموختم که خدمتگزاری و قدردانی؛ یعنی مطیع و فرمانبردار کنگره۶۰ و راهنما بودن. در پایان از راهنمای خوبم، همسفر سمیه نهایت تشکر و قدردانی را دارم.

نویسنده: همسفر الهام رهجو راهنما همسفر سمیه(لژیون اول)(لژیون سردار)
رابط خبری: همسفر ساناز رهجو راهنما همسفر فاطمه(لژیون چهارم)(لژیون سردار)
ویرایش: همسفر زینب رهجو راهنما همسفر مریم(لژیون دوم)، دبیر سایت
ارسال: همسفر زهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اسبیکو خرم‌آباد