English Version
This Site Is Available In English

در هر جایگاهی که خدمت می‌کنیم قدردان آن باشیم

در هر جایگاهی که خدمت می‌کنیم قدردان آن باشیم

امروز افتخار داریم از طرف گروه سایت پارک شهدای شهرداری در خدمت راهنمای تازه واردین (مسافر اسماعیل) باشیم و با ایشان به گفتگو بپردازیم. در ابتدا از طرف گروه سایت از ایشان بابت فرصتی که در اختیار ما قرار دادند، بسیار سپاسگزاریم. 

معرفی به رسم کنگره
سلام اسماعیل هستم یک مسافر
آنتی ایکس: شیره، تریاک 
مدت سفر: ۱۰ ماه و ۲۶ روز 
روش درمان: DST 
داروی درمان: OT 
راهنما: آقا مجید فروغی 
رهایی: ۹ سال و ۳ ماه 
ورزش در کنگره: فوتبال 

نظر در مورد دستور جلسه
دستور جلسه هفتگی: 
《چگونه در کنگره قدردانی می‌کنیم؟》 

ما یاد گرفتیم در کنگره ۶۰ درست حرکت کنیم، آموزش‌هایی که می‌گیریم را درست عملی و کاربردی کنیم و بر اساس بندها و قوانینی که در کنگره ۶۰ به ما گفته شده حرکت کنیم. اگر این کار را انجام دهیم، می‌توانیم در کنگره ۶۰ حضور داشته باشیم. چیزی که یاد گرفتیم این است که در هر جایگاهی که خدمت می‌کنیم، قدردان آن باشیم؛ در آن جایگاه درست حرکت کنیم و درست خدمت کنیم تا در خدمت بعدی که به ما داده می‌شود نیز قدردان باشیم. 
وقتی به درمان و رهایی رسیدیم، آیا شکرگزار خداوند هستیم؟ آیا به‌راستی شکرگزاری و سپاس فقط از خداوند است؟ آیا از خداوند فقط با کلمه‌ی الهی «شکر» سپاسگزاری می‌کنیم و تمام می‌شود؟ 
باید بگویم که شکرگزاری، سپاس و قدردانی برای مراتب پایین‌تر نیز وجود دارد. اصولاً خداوند هر کاری برای ما می‌خواهد انجام دهد، از طریق انسان‌ها انجام می‌دهد. 
انسان‌های بی‌شماری هستند که مربی، معلم، استاد و راهنما هستند؛ آیا نباید از آن‌ها تشکر یا قدردانی کرد؟ 
برای همین ما هم در کنگره ۶۰ باید قدردانی را یاد بگیریم. 

نظر در مورد پارک و ورزش در روند درمان
چیزی که من می‌دانم این است که در کنگره ۶۰، مکمل درمان هر سفر اولی حضور در پارک و انتخاب یک رشته‌ی ورزشی برای خودش است؛ سپس در آن رشته ورزشی حرکت کند. 
بهترین چیزی که من یاد گرفتم در کنگره ۶۰ این بود که در پارک، جهان‌بینی و نگرش ما نسبت به اطرافمان تغییر می‌کند و حرکت ما در کنگره ۶۰ با ورزش مستدام می‌شود. با انتخاب رشته‌ی ورزشی می‌توانیم پایه‌های کنگره ۶۰ را که به درمانمان کمک می‌کند، مستحکم‌تر کنیم. 

خاطره از دوران حضور در کنگره ۶۰
در کنگره ۶۰ خاطره‌های زیادی اتفاق می‌افتد و خدا را شکر همه خاطره‌ها خوب بوده است. چیزی که یادم است از دوران مرزبانی در شعبه سلمان فارسی این بود که یک روز تازه‌واردی آمد به شعبه و حس خوبی نداشت. من با اینکه فکر می‌کردم آموزش دیده‌ام، یک لحظه با این شخص تندی کردم. در همان چند ثانیه به خودم آمدم و توانستم دلش را به دست بیاورم. خدا را شکر او ماند، سفر درستی انجام داد و به حال خوش رسید. اکنون هم در کنگره ۶۰ خدمت می‌کند. خدا را شکر می‌کنم که در کنگره ۶۰ درست آموزش دیده بودم و توانستم در لحظه دلش را به دست بیاورم. 

پیام به سفر اولی‌ها
پیامی که می‌توانم بدهم این است که فرمانبردار باشند، در کنگره ۶۰ درست حرکت کنند، به حرف راهنمایشان گوش دهند و با نظم و درستی حرکت کنند. اگر حرکتشان درست باشد، رهایی خیلی خوبی خواهند داشت، به حال خوش می‌رسند و می‌توانند مستدام و استوار حرکت کنند.


مصاحبه کننده: مسافر محمد

تایپیست : مسافر مرتضی

ارسال مطلب : مسافر امیرحسین

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .