هدف نهایی از خلقت، خودِ زندگی کردن است

زمانی که به جهان پیرامون خود می‌نگریم، با شگفتی‌هایی مواجه می‌شویم که به سبب تکرار، برای ما عادی گشته‌اند. ما بر روی سنگ بزرگی به نام کره زمین نشسته‌ایم که در فضایی بیکران، دائماً در حال حرکت و چرخش به دور خورشید است. زمین ما در کهکشان راه شیری قرار دارد؛ کهکشانی که عبور از آن با سرعت نور، صدها هزار سال به طول می‌انجامد و خود تنها یکی از میلیاردها کهکشان موجود در جهان است.

درون این زمین، مواد مذابی قرار دارد که اگر بیرون بریزد، هستی را منهدم می‌کند. آیا این شگفتی نیست که از خاکی که قابل خوردن نیست، درختانی با میوه‌های گوناگون همچون سیب، انار و انگور پدید می‌آیند؟ خلقت انسان و سیستم پیشرفته جسم ما نیز خود معجزه‌ای بزرگ است. ما باید بدانیم که از دو بخش تشکیل شده‌ایم: یکی «خود ما» و دیگری «جسم ما». جسم تحت کنترل کامل ما نیست و سیستمی هوشمند آن را اداره می‌کند.

بسیاری از عملکردهای حیاتی ما مانند نفس کشیدن، ضربان قلب، فعالیت کلیه و کبد، بدون اراده ما و به صورت خودکار انجام می‌شوند. اگر کنترل این موارد به دست ما بود، حتی یک لحظه نیز نمی‌توانستیم زنده بمانیم. با این حال، ما به جای محافظت از این ساختار شگفت‌انگیز، با مصرف الکل، سیگار، قلیان و انواع مواد مخدر همچون هروئین و شیشه، آن را تخریب می‌کنیم.

امروز جامعه با بحران چاقی و بی‌حرکتی روبروست. انسان‌ها به جای تحرک، پشت رایانه‌ها و گوشی‌های خود ساکن شده‌اند و همین امر سبب بروز بیماری‌های گوناگونی همچون MS، اضطراب و دوقطبی شده است. ما از عقل و ایمان فاصله گرفته‌ایم و حتی با تزریق مواد خارجی به بدن خود، توازن خون و سلامت جسم را به خطر می‌اندازیم. قلب انسان، این موتور نیرومند، بدون هیچ سیلندر و دنده‌ای، روزانه صدها لیتر خون را پمپاژ می‌کند که خود گواهی بر معجزه خلقت است.

در روشی که ما برای کاهش وزن ارائه داده‌ایم، بر هوشمندی جسم تأکید می‌کنیم. بدن انسان اگر احساس نیاز نکند، چربی ذخیره نخواهد کرد. اما زمانی که با گرسنگی دادن به خود و نخوردن صبحانه یا ناهار به بدن تازیانه می‌زنیم، او را می‌ترسانیم تا چربی بیشتری برای روز مبادا ذخیره کند. متد ژاکام بر پایه فهم زبان بدن استوار است. اگر بدن متوجه شود که غذا همیشه در دسترس است، چربی‌های اضافه را دفع می‌کند. ما نمونه‌هایی داشته‌ایم که با همین برنامه، فردی که دچار کمبود وزن شدید بود، به تعادل رسید. برای سلامتی، درک زبان بدن و رعایت خواب منظم در ساعت مناسب شب الزامی است.

باید بدانیم که در این جهان هیچ‌چیز متعلق به ما نیست. املاک و دارایی‌های ما در نهایت به وارث می‌رسد و او نیز آن را به وارث بعدی می‌سپارد. تنها چیزی که برای مراحل بعدی و جهان‌های دیگر باقی می‌ماند، محبت و عشق است. ما باید به گونه‌ای زندگی کنیم که دیگران ما را دوست داشته باشند و این امر مستلزم آن است که ابتدا خودمان عشق بورزیم.

کسانی که به عرش الهی می‌اندیشند، در جهت صراط مستقیم، راستی و عمل صالح حرکت می‌کنند. هدف از خلقت، خودِ زندگی کردن و لذت بردن از بودن است، حتی با وجود تمام دشواری‌ها. ما نباید اجازه دهیم افکار ناچیز و سخنان دیگران، ما را از پا دربیاورد. اگر با حرفی به هم می‌ریزیم، نشانه ضعف ماست. باید آنقدر قدرتمند شویم که هیچ سخن نیش‌داری آرامش ما را سلب نکند.

تعصب بی‌منطق سدی در برابر پیشرفت است. تعصب تنها در مسائل دینی نیست؛ گاهی انسان بر روی افکار غلط خود درباره اعتیاد یا مسائل زندگی تعصب می‌ورزد که جز رنج عایدی ندارد. اما در درون هر انسان، کششی به سوی انوار و نیکی‌ها وجود دارد. وقتی شرایط مطلوب باشد، قدرت انسان برای صعود چندین برابر می‌گردد.

ما باید از قید و بندهای ساخته دست بشر رها شویم. چشم‌وهم‌چشمی‌ها، حسادت‌ها و ماسک‌های تظاهر، قدرت پرواز ما را می‌گیرند. محکم و استوار باشید و در سخت‌ترین شرایط ناله نکنید. مشکلات خود را برای همگان بازگو نکنید، زیرا برخی ممکن است از ضعف شما سوءاستفاده کنند.

در مسیر زندگی، مانند یک مثلث کامل عمل کنید. بیاموزید که چندین کار را با هم به درستی انجام دهید؛ هم درس بخوانید، هم زندگی کنید و هم به تفریح بپردازید. دنیای ما با حلقه‌های دیگر آفرینش در ارتباط است و ما در چندین جهان به طور همزمان تردد داریم.

تلاش کنید که علم و ایمان را با هم بیامیزید. ایمان بدون علم، فاجعه‌بار است و علم بدون ایمان نیز به تنهایی راهگشا نخواهد بود. زمانی که انسان از نظر مالی به مرحله خودکفایی برسد، اندیشه‌اش آزاد می‌شود تا به اکتشاف و سازندگی بپردازد.

در کنگره ۶۰ نیز اگر ما به استقلال مالی نمی‌رسیدیم، نمی‌توانستیم بر روی گسترش علم و دانش متمرکز شویم. در نهایت، به یاد داشته باشید که دانایان نادان از نادانانِ نادان بدتر هستند و کسانی که نفس گرسنه دارند، اصلاح‌ناپذیرند.

انسان باید با خودش صادق باشد و احساس خود را به درستی بشناسد تا کلامش قدرتمند گردد. انحراف انسان از باورهای دروغین شکل می‌گیرد که با محبت عجین نیستند. عشق عام قدرتش از عشق خاص بالاتر است و می‌تواند حفره‌های خالی انسان را پر نموده و او را شفا دهد.

تلاش ما بر این است که علم و ایمان را در انسان‌ها زنده نگه داریم. علمی که در کنگره ۶۰ تولید می‌شود، بر پایه حقیقت و تجربه است و به همین سبب در مجلات معتبر جهانی مورد توجه قرار می‌گیرد. باید به نقطه‌ای از درک برسیم که دیگر احساس پوچی نکنیم.

وقتی انسان از نظر درونی و بیرونی به توازن برسد، می‌تواند پایه‌های خواسته‌های خود را مستحکم نماید. برای پرواز در آسمان و زمین، باید از زحمت نهراسید، زیرا هر حرکت ارزشمندی نیازمند تلاش بسیار است و با دست خالی و پوچی نمی‌توان به قله‌های رفیع دست یافت.

امیدوارم همگی در مسیر صراط مستقیم و آموختن دانش راستین استوار بمانیم.

برداشت از سی دی "کشش"، از آموزش های مهندس دژاکام.

برداشت: همسفر فرزاد (لژیون 1)

تهیه و تنظیم سایت همسفران آقای آکادمی