گروه خانواده_گاهی صبر برتر از واکنش است

پنجمین جلسه از دوره چهارم سری کارگاه های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی ابهر با استادی مرزبان همسفر شیدا، نگهبانی همسفر ربابه و دبیری همسفر ناهید با دستور جلسه «وادی یازدهم(چشمه های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند) و تاثیر آن روی من» روز یکشنبه ۳۰ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

با سپاس فراوان از نگهبان جلسه و دبیر جلسه که بنده را برای استادی انتخاب کردند. همچنین تشکری ویژه دارم از همسفر مریم ایجنت که جای ایشان در جلسه بسیار خالی است. از تمامی راهنمایان و عزیزانی که نوشتارها را مطالعه کردند و نیز از دبیر جلسه به‌خاطر خلاصه‌گزارششان سپاسگزارم. 

امشب، شب یلداست؛ پیشاپیش این شب زیبا را به همه شما دوستان تبریک عرض می‌کنم. امیدوارم در کنار خانواده‌هایتان شبی سرشار از مهر، خنده و شادی سپری کنید و برکت و روزی فراوان در زندگیتان جاری باشد. وادی یازدهم با عنوان «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند»

تنها یک تمثیل ساده نیست که بتوان به‌آسانی از آن گذشت. این وادی، راه انسان شدن و مسیر آموزش را به ما می‌آموزد. چشمه جوشان نماد حرکتی است که از درون انسان آغاز می‌شود؛ حرکتی آرام، پیوسته و عمیق، بی‌هیاهو اما همیشه زنده. اگر به چشمه بنگریم، می‌بینیم که آب آن در جریان است؛ راه خود را می‌شناسد و بی‌وقفه به مسیرش ادامه می‌دهد. 

در مقابل، رودهای خروشان نماد انسان‌هایی پرهیجان و پرانرژی‌اند که خواهان فعالیت مداوم هستند. اما این شور و تحرک گاه می‌تواند تغییراتی در وجودشان ایجاد کند که چندان مطلوب نیست. در کنگره ۶۰، هیچ‌یک از این دو نوع حرکت رد نمی‌شود؛ نه آرامش چشمه جوشان نشانه ضعف است و نه خروش رودخانه نشانه برتری. 

آنچه اهمیت دارد، انتخاب مسیر درست است. اگر چشمه یا رود مسیر صحیح را بیابد، در نهایت به بحر و اقیانوس خواهد رسید. بحر و اقیانوس در اینجا نماد تعادل، آرامش، پیوستگی، دوری از ضد ارزش‌ها، رهایی از تخریب‌های روان، جسم و جهان‌بینی است؛ یعنی رسیدن به انسان‌هایی آرام، سالم و آگاه. 

به‌ویژه در مسیر همسفران، حرکت باید با آرامش همراه باشد. همسفر باید بیاموزد که نقطه تحمل خود را افزایش دهد، از قضاوت و کنترل دیگران دوری کند و به جای تمرکز بر دیگران، بر اصلاح خویش متمرکز شود. برخی همسفران مانند چشمه‌های آرام حرکت می‌کنند: کمتر سؤال می‌پرسند، کمتر اعتراض دارند، اما عمق بیشتری در یادگیری و تغییر دارند. 

در مقابل، گروهی دیگر مانند رودهای خروشان دائماً در پرسش، اعتراض و قضاوت‌اند. این افراد باید بسیار مراقب باشند؛ زیرا اگر حرکتشان همراه با صبر، بردباری و فرمان‌برداری نباشد، در مسیر خسته و ناامید خواهند شد. کنگره ۶۰ به همسفران توصیه می‌کند: خودت را بشناس، مسیر و حرکتت را درست انتخاب کن، به انتخابت احترام بگذار و با حرف دیگران راهت را تغییر نده. 

عقل به ما می‌گوید که این راه، بهترین مسیر ممکن است. درمان و آموزش در کنگره، مسابقه نیست. برنده واقعی کسی است که راه درست را یافته باشد، نه کسی که زودتر به مقصد برسد. گاهی سکوت بهتر از سخن گفتن است، گاهی صبر برتر از واکنش نشان دادن، و گاهی تغییر خود، بزرگ‌ترین کمکی است که می‌توان به مسافر زندگی‌مان کرد. 

چشمه زلال می‌تواند به رودخانه بدل شود و اگر رودخانه در صراط مستقیم حرکت کند، در نهایت به دریا خواهد رسید. کنگره ۶۰ این اطمینان را به ما می‌دهد که با هر شرایطی وارد این مسیر شویم، اگر استمرار داشته باشیم، آموزش بگیریم و فرمان‌بردار باشیم، به بحر و اقیانوس خواهیم رسید. 

این وعده، عدالت در برابر تلاش فردی است؛ وعده‌ای که هرگز از بین نخواهد رفت. امیدوارم که همگی در صراط مستقیم حرکت کنیم تا به آن بحر آرامش و رهایی برسیم.

مرزبان کشیک: همسفر شیدا
تایپیست: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون یکم)
عکاس: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر یلدا (نگهبان سایت)
همسفران نمایندگی ابهر