انسان برای خروج از تاریکی‌ها و نادانی‌ها نیاز به منبعی از آگاهی، علم و شناخت دارد

دوازدهمین جلسه از دوره پنجم  کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی ابهر با استادی مسافر علی و نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر محمد علی با دستور جلسه « وادی یازدهم :چشمه های جوشان و رود های خروشان همه به بحر و اقیانوس می رسند. »سه شنبه 2 دی ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

با عرض سلام و احترام 
در ابتدا از دبیر محترم جلسه بابت گزارششان تشکر می‌کنم و همچنین از نگهبان جلسه، مرزبانان عزیز و نگهبان لژیون سردار که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا دوباره در این جایگاه بنشینم و از آموزش‌ها بهره‌مند شوم، سپاسگزارم. در ارتباط با دستور جلسه، چند دقیقه‌ای مایل هستم برداشت خودم را بیان کنم. 
موضوع دستور جلسه «وادی یازدهم؛ چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند» است. جناب مهندس در روز چهارشنبه درباره این وادی صحبت کردند و فرمایش ایشان محور اصلی گفت‌وگوی من است. آقای مهندس فرمودند: «چشمه جوشان اگر بخواهد جوشش داشته باشد، باید منبع عظیمی از آب در اختیار داشته باشد تا بتواند از اعماق زمین بیرون بیاید.» همچنین باید مسیر خود را پیدا کند تا تبدیل به رودخانه‌ای خروشان شود؛ رودی که توان و عظمت کافی برای عبور از موانع و سنگ‌ها را داشته باشد و تا رسیدن به بحر و اقیانوس، یعنی هدف نهایی، راه را ادامه دهد. ایشان این وادی را به‌عنوان تمثیلی از انسان بیان کردند. برداشت شخصی من نیز همین است: انسان برای خروج از تاریکی‌ها و نادانی‌ها نیاز به منبعی از آگاهی، علم و شناخت دارد. منِ علی، که سال‌ها در تاریکی و نادانی فرو رفته بودم و با مشکلات زیادی دست‌و‌پنجه نرم می‌کردم، اگر می‌خواهم از آن وضعیت خارج شوم، باید از منبعی بهره ببرم که آموزش و دانایی را به من دهد و راه را نشانم دهد. خدا را شکر می‌کنم که در «کنگره ۶۰» هم علم و آگاهی را دریافت کردم و هم مسیر درست را پیدا کردم.

آقا محمود در لژیون همیشه می‌گویند: «مشکلات لعنت خدا نیستند، بلکه رحمت اویند.» مشکلات اندازه ندارند؛ این دید ماست که به آن‌ها اندازه می‌دهد. برای یک نفر ممکن است بزرگ باشند و برای دیگری کوچک. کنگره به من یاد داد که مشکل، بد نیست؛ بلکه فرصتی است برای رشد و یادگیری. قبلاً همیشه از خدا می‌خواستم برایم مشکلی پیش نیاورد، چون تصور می‌کردم تحملش را ندارم. اما اکنون دیدگاهم تغییر کرده حالا از خدا می‌خواهم راهِ حلِ مشکلات را به من نشان دهد، نه اینکه خود مشکل را از من دور کند. مشکلات سبب می‌شوند تاب و توان من بیشتر شود، یاد بگیرم چگونه زندگی کنم، و در مسیر تکامل گام بردارم. دقیقاً مثل چشمه‌ای که در مسیر تبدیل به رود خروشان می‌شود، من نیز با آگاهی و علمی که از کنگره گرفته‌ام، مشکلات را یکی‌یکی حل می‌کنم یا اگر نتوانم حلشان کنم، از آن‌ها عبور می‌کنم بدون اینکه پشتشان متوقف شوم یا احساس ضعف کنم. این وادی به من یاد داده است که با قدرت با مشکلات روبه‌رو شوم و در همه زمینه‌ها از آن‌ها یاد بگیرم نه فقط در مسئله اعتیاد، بلکه در تمام جنبه‌های زندگی. هرکس هدفی دارد؛ ممکن است هدفش رهایی از اعتیاد باشد یا رسیدن به شغل و جایگاه بهتر. این وادی دقیقاً نشان می‌دهد برای رسیدن به هدف باید چه مسیر و شرایطی را طی کرد. خدا را شکر می‌کنم که در این جایگاه قرار گرفته‌ام و کم‌کم به آرامش نسبی رسیده‌ام. امیدوارم همه اعضای کنگره بتوانند به اهداف خود برسند، مشکلاتشان را یکی‌یکی حل کنند، راه و روش برخورد با مسائل را یاد بگیرند و از مشکلات نترسند. با تشکر از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید.

مرزبان کشیک: مسافر مهدی

_{تایپ و تصویر بردار : مسافر ابوالفضل
تنظیم و ارسال: مسافر علی} 

مسافران نمایندگی ابهر

_{سایت نمایندگی ابهر}