سیدی همسفر به من آموخت نقش من نجات دادن نیست، همسفر بودن یعنی همراهی آگاهانه، نه کنترل و اجبار. فهمیدم محبت بدون آموزش میتواند آسیبزننده باشد. من مسئول احساسات، افکار و واکنشهای خودم هستم، تغییر واقعی زمانی شروع میشود که از خودم آغاز کنم. کنترل دیگران، آرامش مسیر درمان را از بین میبرد. رهاکردن آگاهانه نشانه ضعف نیست بلکه نشانه رشد است. صبوری یکی از مهمترین آموزشهای نقش همسفر است. عجله من میتواند مانعی برای آرامش مسیر باشد. یاد گرفتم به راهنما و سیستم اعتماد کنم. همسفر باید حد و مرزهای سالم خود را بشناسد، نه دخالت افراطی درست است و نه بیتفاوتی. تعادل، اصل اساسی نقش همسفر است. کمتر قضاوتکردن، آرامش بیشتری به من میدهد. مقایسهکردن، حال دلم را خراب میکند.
هر انسانی مسیر و زمان مخصوص خودش را دارد. سکوت بهموقع گاهی بهترین نوع کمک است. لازم نیست همیشه نظر بدهم یا دخالت کنم. آرامش من فضای امنتری برای درمان میسازد. همسفر سالم میتواند محیط سالمتری ایجاد کند. مسئولیتپذیری از خود من شروع میشود. ترسهایم با آگاهی کمرنگتر میشوند. امید با آموزش، ریشهدار و ماندگار میشود. من قرار نیست بهجای دیگری زندگی کنم تمرکز من روی اصلاح رفتار و افکار خودم است. با تغییر من، اثر مثبت به اطراف منتقل میشود. همسفر بودن فقط همراهی نیست، رشد شخصی است. مسیری برای خودشناسی و اصلاح مداوم. این سیدی نگاه مرا عمیقتر و شفافتر کرد، یاد گرفتم به فرایند درمان اعتماد داشته باشم. نتیجه واقعی با صبر و استمرار به دست میآید. احساساتم را آگاهانهتر مدیریت میکنم. توقعاتم را منطقیتر و واقعیتر میکنم. محبت آگاهانه را در عمل تمرین میکنم. مسئول آرامش درونم خودم هستم. از افراطوتفریط فاصله میگیرم. امروز آگاهتر و آرامتر از گذشتهام، فردا متعادلتر و صبورتر خواهم بود. این مسیر آموزشی برای من ارزشمند است. با آموزش، همسفر بهتری میشوم.
نویسنده: راهنمای تازهواردین همسفر دریا
ویرایش و ارسال: همسفر پریسا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی هشتگرد کرج
- تعداد بازدید از این مطلب :
273