گروه خانواده_ همسفر بال پرواز مسافر

همسفر در کنگره۶۰ نقش بسیار حیاتی و اساسی دارد. همان‌طور که از نام همسفر برمی‌آید، این واژه یعنی همراه و همسو بودن؛ یعنی دو نفر که در کنار هم و در مسیر مشترک قرار می‌گیرند و به یکدیگر کمک می‌کنند تا هدف‌های مشترک خود را به دست آورند.

در واقع همسفر کسی است؛ که نه تنها در این سفر معنوی و درمانی به مسافر کمک می‌کند، بلکه خود او نیز در کنار مسافر به رشد، یادگیری و تغییر دست می‌یابد. (در کنگره۶۰، همسفر به فردی گفته می‌شود که هیچ‌گونه سابقه مصرف مواد مخدر ندارد و در جهت پیشبرد اهداف کنگره ۶۰ و حمایت از مسافر خود در مسیر درمان تلاش می‌کند.)

همسفران کنگره۶۰ نقش مهمی در کمک به مسافران ایفا می‌کنند؛ تا آنها بتوانند به رهایی و سلامتی دست یابند. این سفر برای مسافران هم دشوار است و هم آسان. دشواری آن از این جهت است؛ که مسافر باید به تدریج مواد مخدر را کنار بگذارد و برای رسیدن به رهایی، تلاش کند. این فرآیند می‌تواند بسیار سخت و طاقت‌فرسا باشد؛ زیرا در طول این مسیر، مسافر با مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی مواجه است. اما آسانی این مسیر زمانی اتفاق می‌افتد که یک همسفر خوب در کنار مسافر باشد.

همسفر، به نوعی بال پرواز مسافر است. اگر همسفر در کنار مسافر نباشد، احتمالاً آن مسافر سفر خود را نیمه‌تمام رها کرده یا به بن‌بست خواهد رسید. در واقع، نقش همسفر، به عنوان یک همراه و حامی، بسیار حیاتی است. همسفر باید به مسافر کمک کند تا در هر مرحله از سفر، به پیشرفت خود ادامه دهد و در مواجهه با چالش‌ها و مشکلاتی که در مسیر درمان قرار دارد، به راحتی عبور کند.

اگر همسفر در کنار مسافر خود نباشد، مسافر در این راه تنها خواهد ماند و مشکلات بسیاری خواهد داشت. یکی از این مشکلات، فقدان اعتماد و حمایت عاطفی است. اگر همسفر نتواند به مسافر اعتماد کند و او را درک نماید، مسافر ممکن است دچار تردید شود و در نتیجه انگیزه‌اش برای ادامه درمان کاهش یابد. سوالاتی همچون «چرا باید ۱۱ ماه سفر کنی؟»، «چرا دارو مصرف می‌کنی؟»، و «این چه نوع ترک کردنی است؟» ممکن است برای مسافر به وجود آید، اما وقتی همسفر درک کامل از پروسه درمانی داشته باشد، دیگر چنین سوالاتی پیش نخواهد آمد.

یک همسفر خوب باید آموزش‌های لازم را دریافت کرده و آن آموزش‌ها را در رفتار خود به کار ببرد. آموزش در کنگره۶۰ برای همسفران به این معناست؛ که آن‌ها علاوه بر درک درست از فرآیند درمان، خودشان نیز رشد می‌کنند و آگاهی‌شان افزایش می‌یابد.

همسفر باید بداند که عشق و محبت، پایه‌گذار هر رابطه‌ای است و برای کمک به مسافر خود، ابتدا باید خودش را تغییر دهد.
(در کنگره ۶۰، هدف ما درمان است، نه ترک.) درمان به معنای رسیدن به یک وضعیت ذهنی و جسمی سالم است، در حالی که ترک ممکن است فقط به معنای قطع مصرف مواد باشد، اما درمان در کنگره۶۰ یک فرآیند جامع است؛ که در آن همسفر و مسافر هر دو در کنار هم به رشد معنوی، عاطفی و فکری دست می‌یابند.

یک همسفر نمی‌تواند بار درمانی مسافر را به دوش بکشد؛ اما با عشق و محبتی که از آموزش‌های خود می‌گیرد، می‌تواند سختی‌های مسیر را برای مسافر سهل و آسان کند. او باید همواره در کنار مسافر خود بایستد و نشان دهد که در این مسیر تنها نیست.

به عنوان همسفر، بایستی تمرکز خود را روی خود و رشد و آموزش‌های خود بگذارد؛ نباید نگران مصرف داروی مسافر یا مدت زمان درمان او باشد؛ باید به مسافر خود اعتماد کامل داشته باشد و بداند که این اعتماد پایه‌گذار سلامت و رهایی او خواهد بود.

لذا؛ بایستی از صمیم قلب به مسافر خود عشق بورزد و به عنوان یک همسفر خوب در کنار او باشد؛ زیرا یک مسافر بدون همسفر نمی‌تواند پرواز کند. همسفر همان بال پرواز است که به مسافر کمک می‌کند تا بتواند در آسمان آزادی و رهایی پرواز کند. همه همسفران، بال پرواز مسافران خود هستند تا آنها را؛ نیز به اوج سلامتی و آرامش برسند.

منبع: کتاب چهارده‌مقاله و سی‌دی وظایف رهجو
نویسنده: راهنما همسفر زهره (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ناهید(لژیون اول)
ویرایش: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم) نگهبان سایت
ارسال: همسفر مهتاب رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی اندیشه