آنجا که عشق معنای رها کردن می‌دهد

همسفر بودن فقط کنارِ کسی راه رفتن نیست. همسفر بودن یعنی یادگرفتن درست راه رفتن، حتی وقتی مسیر ناهموار است؛ یعنی فهمیدن اینکه قرار نیست کسی را بکشیم، هل بدهیم یا جلوتر از خودش به مقصد برسانیم. همسفر، ناجی نیست؛ شاهدِ آگاهِ یک مسیر است. کسی که می‌بیند، می‌فهمد و یاد می‌گیرد کِی بایستد، کِی همراهی کند و کِی عقب‌تر بماند تا دیگری خودش قدم بردارد.

همسفر بودن یعنی تمرینِ سکوتِ به‌موقع، نه از سر بی‌تفاوتی، بلکه از جنس احترام؛ یعنی دل کندن از کنترل، از سرزنش، از اضطرابی که سال‌ها با نامِ «دوست داشتن» توجیه می‌شد. همسفر می‌آموزد که عشق، همیشه در درست کردنِ دیگری معنا ندارد؛ گاهی عشق یعنی اجازه بدهی دیگری مسئول انتخاب‌ها و پیامدهایش باشد.

در این مسیر، همسفر پیش از هر چیز با خودش روبه‌رو می‌شود. با ترس‌هایی که پنهان شده‌اند، با خشم‌هایی که سال‌ها انباشته شده‌اند و با توقع‌هایی که ناخواسته سنگین شده‌اند. همسفر یاد می‌گیرد که درمان، از تغییر نگاه آغاز می‌شود؛ از اصلاح حس، از تنظیم دل، از ساختنِ تعادل درونی. وقتی همسفر تغییر می‌کند، فضا تغییر می‌کند؛ خانه امن‌تر می‌شود، کلمات آرام‌تر می‌شوند و راه برای حرکت بازتر می‌شود.

همسفر بودن یعنی صبوریِ بدون معامله، حمایتِ بدون دخالت و حضورِ بدون قید و شرط؛ یعنی بفهمیم هر انسانی سهمی از سفر دارد و هیچ‌کس نمی‌تواند راه دیگری را به‌جای او طی کند. همسفر مسئول حالِ خودش است و همین مسئولیت‌پذیری، بزرگ‌ترین کمک به مسافر است. وقتی همسفر خودش را درمان می‌کند، مسیر درمان دیگران هم هموارتر می‌شود.

در کنگره، همسفر یک عنوان نیست؛ یک جهان‌بینی است. همسفر بودن یعنی هماهنگ شدن با آموزش، حتی وقتی احساسات چیز دیگری می‌گویند؛ یعنی پذیرفتن اینکه همیشه قرار نیست حس‌ها هم‌جهت باشند و گاهی لازم است مسیرها اصلاح شوند، نه اینکه رابطه‌ها فرسوده شوند. همسفر بودن یعنی حرکت کردن، حتی اگر دیگری هنوز ایستاده باشد؛ یعنی رشد کردن، حتی اگر دیده نشود.

همسفران می‌آموزند که رها کردن، پایان عشق نیست؛ آغاز بلوغ عشق است. رها کردن یعنی اعتماد به مسیر، ایمان به آموزش و احترام به آزادی انسان‌ها. همسفرانی که این را می‌فهمند، آرام‌تر می‌شوند، محکم‌تر می‌ایستند و کمتر می‌شکنند. آن‌ها یاد می‌گیرند که بودن، مهم‌تر از ماندنِ اجباری است.

هفته همسفر، فرصتِ قدردانی از کسانی است که بی‌صدا تغییر کردند تا راه روشن‌تر شود؛ از آن‌هایی که جرئت کردند اول خودشان را بسازند، نه دیگری را. کسانی که فهمیدند محبتِ آگاهانه، نجات‌بخش‌تر از دلسوزیِ ناآگاهانه است و آزادی، عمیق‌ترین شکل دوست داشتن است.

هفته همسفر مبارک؛ به همه دل‌هایی که انتخاب کردند رشد کنند، حتی وقتی مسیر سخت، طولانی و پر از آزمون بود.

نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر پروین رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون هشتم)
عکس: همسفرعسل رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر رها رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی خلیج‌فارس بوشهر