ششمین جلسه از دوره نهم جلسات لژیون سردار مسافران نمایندگی شیخ بهایی، با دستور جلسه «هفته همسفر؛ نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران» با نگهبانی پهلوان مسافر مهدی، دبیری مسافر مسعود، خزانهدار مسافر محمد و استادی پهلوان مسافر حمیدرضا روز یکشنبه تاریخ ۷ دی ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، حمیدرضا هستم یک مسافر
از خداوند بسیار شاکر و سپاسگزارم که امروز نیز این توفیق نصیبم شد تا در جمع شما دوستان در کنگره۶۰ حضور داشته باشم. برای تکتک این لحظات خداوند را شکر میکنم و بر خود لازم میدانم از ایجنت محترم، گروه مرزبانی و نگهبانان گرامی قدردانی کنم که این بستر را فراهم کردند تا افرادی مانند من بتوانند آموزش بگیرند و به حال خوب دست پیدا کنند. دستور جلسه این هفته «هفته همسفر» است. قرار گرفتن این دستور جلسه در زمانی که من در این جایگاه قرار گرفتهام، برای من پیامهای عمیقی به همراه داشته است. ما دو دستور جلسه امروز داریم؛ لژیون سردار و هفته همسفر که هر دو از ارکان اساسی کنگره۶۰ محسوب میشوند و نقش مؤثری در شکلگیری حال خوب، تعادل و رشد ما دارند.
اگر اعتیاد مسئلهای جدی است، خانواده مسئلهای بنیادیتر و اثرگذارتر است. بدون اصلاح روابط خانوادگی، درمان به پایداری نمیرسد. امیدوارم در این هفته بتوانیم بخشی از تخریبهایی را که در طول سالها به خانواده وارد کردهایم، جبران کنیم. هر چند این تخریبها با پول قابل جبران نیست؛ اما میتوان با توجه، احترام، قدردانی و رفتار درست مسیر ترمیم را آغاز کرد. آقای مهندس همواره مهمترین و کاربردیترین مفاهیم را به ما آموزش دادهاند. راهنما مسیر را به ما نشان میدهد؛ اما گاهی اوقات همانند پدری است که قدمبهقدم راه رفتن را به فرزند خود میآموزد و اجازه میدهد تجربه کند، بیاموزد و به تعادل برسد.
استاد امین در سیدی «خواب بودن» به درستی اشاره میکنند: «ما مانند سربازی هستیم که آموزش دیده است؛ اما هنگام عمل و جنگ دچار غفلت شدیم و خوابمان برده است». دانستن کافی نیست؛ بیدارماندن و به کار بستن آموزشها اصل ماجراست. کنگره۶۰ این بیداری را برای ما ایجاد کرد. شاید بسیاری از مفاهیم را پیش از این شنیده یا حتی میدانستیم؛ اما کنگره۶۰ با آموزش منظم، مشارکت و استمرار کاری کرد که آموزشها از حالت بالقوه خارج شود و به عمل برسد.
خود من زمانی که وارد کنگره۶۰ شدم، در ابتدا با شناخت محدود و به صورت چراغ خاموش حضور پیدا میکردم. پس از مدتی، تغییرات رفتاری من برای همسفرم قابل مشاهده شد. همین دیده شدن تغییر، مهمترین عامل اعتماد و پذیرش بود و بعد از دو الی سه ماه با من همقدم شد. انسانها همین تغییر را میبینند. گفتن کافی نیست؛ این تغییر باید در عمل دیده شود. به لطف خداوند، همسفرم نیز وارد کنگره۶۰ شد و بابت این موضوع بارها خداوند را شکر کردهام. پیش از آن، اختلاف و تنش در خانواده ما وجود داشت؛ اما آموزشها به تدریج فضا را تغییر داد.
یکی از مهمترین آموزشهایی که دریافت کردیم، تشکرکردن و قدردانیکردن بود. تشکر از مخلوق، بازگشت به نظم الهی و نشانه رشد و بلوغ فکری است. هدیه دادن در این هفته ابزاری برای بیان احساسات و دیده شدن است. دلنوشته از اهمیت بالایی برخوردار است؛ اعلام محبت برای بسیاری از ما دشوار است که میتواند به دلیل منیت یا غرورمان باشد؛ اما همین اعلام دوست داشتن، اختلاف پتانسیل ایجاد میکند و انرژی و آرامش را به خانواده بازمیگرداند.
محبت اگر گفته نشود، اثر خود را از دست میدهد. تغییر باید دیده شود، شنیده شود و لمس شود. همیشه گفتهام که اگر در خانواده، همسفر به آگاهی، آرامش و قدرت برسد، بنیان خانواده مستحکم میشود. فرزندان هم بیش از آنکه به گفتار توجه کنند، رفتار را مشاهده میکنند. آموزش زمانی اثرگذار است که در عمل دیده شود؛ اگر من هزار بار به فرزند خود بگویم کاری درست و پسندیده است تا زمانی که آن تغییر را در رفتار و عملکرد من نبیند آن را در عمل اجرا نخواهد کرد.
من پیش از ورود به کنگره۶۰ با همسفر خود ارتباط کلامی اندکی داشتم؛ اما امروز به لطف آموزشها، گفتوگو و تعامل ما به صورت مداوم و آگاهانه شکل گرفته است. از آقای مهندس بابت فراهمکردن این بستر ارزشمند که زمینه جبران، قدردانی و ادای دین ما نسبت به همسفرانمان را فراهم کرده است، صمیمانه سپاسگزارم.
لژیون سردار نیز جلوه عملی وادی چهاردهم و مفهوم محبت و عشق است؛ محبتی که با گذشت، خدمت و مسئولیتپذیری معنا پیدا میکند. بر ما واجب است این مسیر را ادامه دهیم و دین خود را ادا کنیم، همانطور که در گذشته هم افرادی این امر را انجام دادند. به جرات میگویم جایگاهی بالاتر از کنگره۶۰ برای آموزش و انسانسازی یافتهام و وجود ندارد. وقتی خانواده اصلاح شود، اجتماع نیز اصلاح میشود و انسان از تعادل به تعالی که فوق تعادل است میرسد.
دنیا فریبنده است؛ اما اگر بتوانیم در برابر جلوههای آن آگاهانه بایستیم، مسیر را درست طی کردهایم. خداوند را شاکرم که در این مسیر قرار گرفتیم و دروازه آموزش به روی ما گشوده شد. هدف از آموزش، خدمتکردن است؛ همانگونه که پیشینیان ما خدمت کردند. شکرگزاری نشانه بیداری است و امیدوارم بتوانیم در این مسیر همواره بیدار، شاکر و مسئول باشیم. در پایان از آقای مهندس و خانواده محترمشان صمیمانه تشکر میکنم و هفته همسفر را به همه همسفران کنگره۶۰ تبریک میگویم.




تایپ: مسافر امیر (لژیون۵)، مسافر مهدی (لژیون۲۵)، مسافر مرتضی (لژیون۵)، مسافر علیرضا (لژیون۹)
ویراستار: مسافر حسین (لژیون۲۳)
سیستم صوتی: مسافر محمدحسین (لژیون۱۹)
تنظیم: مسافر رضا (لژیون۱۶)
تهیه و ارسال: مسافر حمزه
- تعداد بازدید از این مطلب :
136