قهرمانان صبور

به نام یگانه‌ای که حضورش، صبر می‌آفریند. سفر در فرهنگ کنگره۶۰، نه یک سفر تفریحی؛ بلکه عبور از دروازه‌های تاریکی به سمت نور است. این مسیر پر از پیچ و خم‌های ناخوانده است که در آن هر قدم خود یک پیروزی و هر روز، فصل جدیدی از رهایی را رقم می‌زند؛ اما این سفر طولانی، هرگز بدون همراه طی نمی‌شود. هنگامی که سخن از همسفر به میان می‌آید، اغلب تنها تصویری از دو نفری که در یک مسیر گام برمی‌دارند تداعی می‌شود؛ اما در کنگره۶۰ حقیقت بسی فراتر و عمیق‌تر است. واژه همسفر تندیسی است از تمام کسانی که در معرکه اعتیاد سنگر را خالی نکردند. همسفر، آن مادری است که شب‌ها را با نگرانی به صبح می‌رساند؛ اما صبح که می‌شود با لبخندی تازه، بازوی فرزندش را می‌گیرد و می‌گوید: با هم می‌رویم.

همسفر، آن پدری است که زمانی تکیه‌گاه بود؛ اما اکنون خود نیازمند تکیه‌گاهی محکم است تا در سایه‌اش برای عزیز دیگری بجنگد. همسفر، خواهر یا برادری است که بار سنگین خاطرات را به دوش کشید تا برادر یا خواهرش بتواند سبک‌بال پرواز کند و البته آن همسری است که پیمان عشق را در آتش سختی‌ها آبدیده کرد و معنای واقعی تا پایان عمر کنار هم بودن را به تصویر کشید. شما در هر نقشی که بودید، شاهکار کردید. شما با مصرف‌کننده زندگی نکردید، با بیماری او زیستید و در عین حال چشم‌انداز سلامت را رها نکردید. شما شاهد سقوط بودید؛ اما هرگز از ایمان خود دست نکشیدید. سفر اعتیاد، پرتگاهی است که هر لحظه ممکن است انسان را ببلعد؛ اما حضور پرقدرت شما، لبه آن پرتگاه را به سکوی پرتاب تبدیل کرد.

این همراهی نیازمند اراده‌ای آهنین و قلبی به وسعت آسمان است. قلبی که زخم می‌بیند؛ اما توانایی بخشیدن و از نو ساختن را دارد. کنگره۶۰ خانه‌ای است که این رنج‌های خاموش را به قدرت و این اشک‌ها را به چراغ راه تبدیل کرده است. شما با تحمل مشقت‌ها درس زندگی واقعی را به فرزندان، همسران و جامعه آموختید. به ما نشان دادید که نجات، نه در فرار از مشکلات؛ بلکه در ایستادگی و قدم زدن در کنار دیگری است. در هر لحظه از این سفر، شما قهرمان بوده‌اید. صبور بودید که در برابر تندبادهای نادانی درخت وجودتان را خم نکردید. بینا بودید که در اوج تاریکی نورِ آینده‌ای روشن را دیدید و با چشمان خود، مسیر را به عزیزتان نشان دادید. دارای قدرت درک بودید؛ زیرا درک کردید که اعتیاد هم درمان دارد.

ای رهایی‌بخشندگان مسیر، ای صابران زمانه! این دلنوشته، ادای احترامی است به تمام وجودی که صرف این نبرد بزرگ کردید. افتخار کنید به این عنوان شریف همسفر. اکنون که با افتخار هفته‌ای به نام شما نامگذاری شده، قلب من سرشار از قدردانی است. این هفته فرصتی است تا فریاد بزنم هفته همسفر بر تمام شما قهرمانان صبور مبارک باد. امیدوارم پرتو توانمندی و نوری که به مسیر مسافر خود بخشیدید، همواره بر زندگی شما بتابد.

نویسنده: همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم)
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم)
ویرایش: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم) دبیر سایت
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی شمس