موفقیت یعنی حرکت مداوم در مسیر درست

«در این مسیر پرمعنا، آرامش و استمرار سفر مدیون اراده‌های محکمی است که با عشق خالص و مهربانی بی‌قید و شرط، بار سنگین مسیر رهایی را برای همراهان خود سبک کرده‌اند؛ هفته همسفر مبارک»

به مناسبت هفته همسفر، می‌خواهیم گوش جان بسپاریم به سخنان همراهانی که با عشق و استقامت، دوشادوش مسافران خود در مسیر رهایی قدم برداشته‌اند.

همسفر لیلا به همراه مسافرشان با آنتی ایکس مصرفی هروئین و شیشه وارد کنگره شدند به مدت ۱۴ ماه و ۲۶ روز به روش DST و داروی اپیوم به راهنمایی خانم شیدا و مسافر اکبر سعادتی سفر کردند؛ ورزش مسافر در کنگره بسکتبال، ورزش همسفر فیتنس و ایروبیک است. اکنون ۷ ماه است با دستان پرتوان جناب مهندس آزاد و رها هستند. همسفر لیلا در جایگاه‌های نگهبان سایت، مسئول قسمت صوتی، دبیر جلسه همسفران، نگهبان جلسه همسفران و در حال حاضر در جایگاه خدمت در عکاسی سایت و ورزشبان ایروبیک در حال خدمت هستند.

به نظر شما همسفران چه نقشی در رفع ناامیدی مسافران می‌توانند داشته باشند؟

اکثر مسافرها در طول سفرشان بارها و بارها دچار ناامیدی می شوند ازجمله مسافر خودم؛ این‌جا است که من همسفر با مسافرم باید هم‌سو بشوم و به او امید بدهم برای مثال: اگر مسافر به هر دلیلی ناامید بشود و بگوید که من نمیتوانم یا من خسته شدم یا چقدر زندگیم سخت شده است و... این‌جا من هستم که در دو حالت می توانم پاسخ بدهم یکی بگویم شما بی‌عرضه هستی، شما اراده نداری، شما لیاقت این زندگی را ندارید و در ادامه دعوا و بحث و... هم می توانم بگویم نگران نباش! مشکلات برای همه است مهم این است که شما متوجه شدید و مسیر مشخص است پس تلاش کنید و مطمئن باشید با رها شدن شما به آرامی همه سختی‌ها تمام می‌شود. پس ببینید چقدر من می‌توانم کمک کنم در رفع ناامیدی مسافرم فقط با کلام و لحن درست و دلنشین، من معتقدم آخرین چیزی که در انسان می‌میرد امید است.

یک همسفر چگونه می‌تواند بال پرواز مسافرش باشد؟

یک همسفر به نظر من زمانی می‌تواند بال پرواز مسافر باشد که به صورت اصولی درمورد صورت مسئله اعتیاد و رفتار مناسب با يک شخص مصرف کننده را آموزش بگیرد در غیر این صورت نه تنها نمی‌تواند به قول آقای مهندس بال پرواز باشد بلکه باعث تخریب بیشتری اول در خود سپس در فرزندان و به مراتب در مسافر به وجود می آورد. همسفر باید یاد بگیرد که در مقابل مسافر قرار گرفتن هیچ کمکی به بهبودی مسافر نمی‌کند بلکه باید در کنار او باشد. من به عنوان‌ یک همسفر نقش بسیار کلیدی در حال مسافرم دارم پس نحوه عملکرد من چه زبانی و چه عملی بسیار مهم است. یک پرنده زمانی که بال‌های او شکسته باشد یا آسیب‌دیده باشد می‌تواند پرواز خوبی داشته باشد؟ زمانی که من هنوز گرفتار تخریب‌ها و ناامیدی‌ها و تشنج‌های مختلفی هستم و همه این موارد را به مسافرم مستقیم و غیر مستقیم منتقل می‌کنم آیا می‌توانم بال پروازی باشم برای مسافرم؟ نمی‌توانم چون من هم به اندازه مسافرم تخریب شده‌ام شاید هم بیشتر اما آن‌قدر قدرتمند هستم که با آموزش اصولی هم خودم از تمامی ضد‌ارزش‌ها رها شوم هم محیط امن و سرشار از آرامش و انرژی و شاد به وجود بیاورم که مسافرم به راحتی و به دور از هر تشنجی سفر کند.

همسفر فرزانه در سال ۱۳۹۸ وارد کنگره شدند و در حال حاضر مسافرشان سفرشان را به مدت یک ماه است که آغاز کرده‌اند، به روش DST و داروی اپیوم به راهنمایی خانم شیما و مسافر فرهاد در حال سفر هستند. ورزش مسافر در کنگره پینگ‌پنگ، ورزش همسفر پینگ‌پنگ است؛ همسفر فرزانه در جایگاه‌های رابط سایت و عکاسی، قسمت مصاحبه، صدور کارت، نصب اپ دژاکام، قسمت صوتی، ورزشبان پینگ‌پنگ و در حال حاضر در جایگاه دبیر پینگ‌پنگ در حال خدمت هستند.

چگونه می‌توان این تفکر و دانایی را در همسفر به وجود آورد که برای خودش سفر می‌کند نه برای مسافرش؟

به اعتقاد من اکثر همسفرهایی که وارد کنگره می‌شوند در ابتدا فکر می‌کنند فقط برای درمان اعتیاد مسیر کنگره برایشان نمایان شده است ولی با آموزش‌ها به این نتیجه می‌رسند که خداوند به دلیل رحمتش این راه را برایشان نمایان کرده است تا خودشان را پیدا کنند و به خودشناسی برسند. درمان مسافر یک طرف قضیه است و سمت دیگر تخریب‌های همسفر است، اگر فقط دوربین را سمت مسافرش بگیرد و هیچ تلاشی برای افکار منفی که مدت‌ها به دلیل اعتیاد به وجود آمده است نکند بعد از رهایی مسافرش نیز به حال خوش نمی‌رسد؛ در کنگره با استفاده از آموزش‌هایی که می‌گیریم به این نتیجه می‌رسیم که هر دو باید با هم رشد کنیم.

به نظر شما کنگره ۶۰ چگونه به همسفران کمک کرده است تا خودشان هم رشد کنند؟

در مسیر آموزش و آگاهی همه انسان‌ها به این نتیجه می‌رسند که هیچ انسانی بدون نقص و اشتباه نیست؛ در زندگی به دلیل نداشتن آگاهی لازم، اشتباهاتی انجام دادیم ولی هم‌اکنون با کسب دانایی و کاربردی کردن آن هر قدمی که جلوتر می‌رویم قدرتمان بیشتر می‌شود و به ارزش زن بودنمان بیشتر پی می‌بریم؛ اگر همسفر در تلاش این باشد که حس‌های منفی خودش را که مانند سدی جلوی راهش را گرفته است پیدا کند و مسیر حرکتش را هموار کند و جاری باشد می‌تواند بزرگترین صخره ها را نیز کنار بزند و به راهش ادامه دهد.

همسفر لیلا به همراه مسافرشان با آنتی ایکس مصرفی انواع مواد وارد کنگره شدند؛ به مدت ۱۶ ماه به روش DST و داروی اپیوم به راهنمایی خانم شیدا و مسافر احمد سفر کردند، ورزش مسافر در کنگره بدمینتون و ورزش همسفر والیبال است و اکنون ۲ سال و ۵ ماه است که با دستان پرتوان جناب مهندس آزاد و رها هستند. همسفر لیلا در جایگاه‌های دبیر جلسه همسفران، نگهبان جلسه همسفران، مرزبانی، عضو لژیون سردار، خدمت دنور و در حال حاضر در جایگاه ورزشبان پینگ‌پنگ و نگهبان صوتی در حال خدمت هستند.

تفاوت صبر و تحمل برای یک همسفر چیست و تا چه زمانی باید صبر کند؟

به نظر من صبر نگرش درونی نسبت به زمان و فرایند بهبود است. صبر به معنای حفظ آرامش، پذیرش شرایط بدون عجله و اضطراب است و این‌که شخص بداند که صبر یعنی تغییرات اساسی زمان‌بر است و بدون عجله و شتاب‌زدگی، صبر همراه با امید و اطمینان به روند بهبودی است و این صبر کردن است که به فرد کمک می‌کند مسیر را با آرامش طی کند و تحمل به او توانایی می‌دهد در برابر مشکلات پایدار بماند.

رمز موفقیت یک همسفر در چیست؟

موفقیت همسفر زمانی کامل می‌شود که بتواند به دیگران کمک کند، آن‌چه را که آموخته است را به دیگران انتقال بدهد و صبوری کند؛ در این مسیر یادگیری مهارت‌های زندگی، مهارت یک موفقیت همسفر با حمایت یکدیگر باعث می‌شود مسیر را آسان‌تر طی کنند مثل ورزش، تغذیه سالم و پرداختن به علاقمند‌ی‌های مثبت که در تعادل جسم و روان موثر است و تمام این موارد به صورت هماهنگ است مانند یک چرخه که اگر یک بخش آن ضعیف باشد کل بهبودی تحت تاثیر قرار می‌گیرد، کنگره تأکید می‌کند موفقیت یعنی حرکت مداوم در مسیر درست، نه رسیدن به نقطه پایان؛ هر روزی که همسفر در مسیر درست بماند، به دیگران کمک می‌کند و هر زمان که بیاموزد، خود یک موفقیت است.

همسفر فرزانه به همراه مسافرشان با آنتی ایکس مصرفی شیره و تریاک وارد کنگره شدند، به مدت ۱۱ ماه به روش DST و داروی اپیوم به راهنمایی خانم شیدا و مسافر سهراب سفر کردند. ورزش مسافر در کنگره دارت و فوتبال و ورزش همسفر شطرنج است و اکنون یک سال و ۱۱ ماه است که با دستان پرتوان جناب مهندس آزاد و رها هستند. همسفر فرزانه در جایگاه‌های رابط سایت، عضو لژیون سردار و خدمت دنور، مسئول حضورغیاب خدمت کرده‌اند.

مسافر شما چه نقشی در ورود شما به کنگره داشتند؟

تغییراتی که در مسافرم دیدم این بود که او به سمت دانایی و حال خوش و سلامتی می‌رفت و این باعث ورود من به کنگره ۶۰ شد.

به نظر شما حضور یک همسفر تا چه اندازه در سفر مسافر اهمیت دارد؟

از آن جایی که می‌دانیم همسفر بال پرواز مسافر است، یک همسفر با آمدنش به کنگره‌۶۰ شوق مسافر را دو برابر می‌کند و مسافر می‌فهمد که در این مسیر تنها نیست و راحت‌تر به راه خود ادامه می‌دهد و درمانش زودتر به انجام می‌رسد.

همسفر رویا مسافر تغذیه سالم به همراه مسافرشان با آنتی ایکس مصرفی تریاک و شیره وارد کنگره شدند به مدت ۱۲ ماه و ۴ روز به روش DST و داروی اپیوم به راهنمایی خانم ساغر و مسافر یاسر سفر کردند. ورزش مسافر در کنگره والیبال، ورزش همسفر والیبال است، اکنون ۲ سال و ۶ ماه است که با دستان پرتوان جناب مهندس آزاد و رها هستند.
همسفر رویا در جایگاه‌های دبیر و نگهبان والیبال، عضو لژیون سردار، دبیر جلسه همسفران، خدمت در آبدارخانه، نگهبان آشپزخانه و در حال حاضر در جایگاه رابط سایت و مرزبان قسمت همسفران در پارک چمران در حال خدمت هستند.

ارمغان کنگره۶۰ در زندگی شما چه بوده است؟

کنگره 60 به من زندگی دوباره بخشید، درست زندگی کردن را به من آموخت، خود من را به خودم نشان داد، تمام حس‌های من بسته بودند و یکی‌یکی با آموزش‌های کنگره دوباره بیدار شدند و توانستم این همه سال کنار مصرف کننده شیشه دوام بیاورم و زندگی کنم و از همه مهم‌تر آموزش‌های لژیون جونز بود که من را به سلامتی و وزن دلخواه رساند و از بیماری‌ها نجات یافتم؛ من قبل از لژیون جونز دچار خیلی بیماری‌ها بودم ازجمله کبد چرب داشتم و به لطف آموزش‌های جناب مهندس و آموزش.های راهنمای بزرگوارم به لطف خدا بعد از سفرم دیگر مشکلی ندارم.

ویژگی یک همسفر واقعی چیست؟

یک همسفر واقعی اول باید گوش به فرمان راهنمایش باشد و آموزش‌ها را خوب دریابد که اول برای خودش مفید باشد و بعد بتواند بال پرواز مسافرش باشد و همسفر وقتی بتواند آموزش‌ها را بگیرد و خدمتگزار شود آن وقت است که خودش اول به حال خوش می‌رسد و بعد می‌تواند این حال خوش را به خانواده انتقال دهد و در آخر من اول از خدای خودم سپاسگزارم که در این بعد از زندگیم کنگره 60 را در مسیر من قرارداد و از جناب مهندس و خانواده محترم‌‌شان بی‌نهایت سپاسگزارم برای آموزش‌های ناب‌شان و از راهنماهایی که در این مسیر من را یاری کردند بی‌نهایت سپاسگزارم و از خداوند عمر طولانی و باعزت برای جناب مهندس و خانواده محترمشان خواستارم.

عکاس: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر شیدا(لژیون دوم)
ارسال: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون چهارم) نگهبان سایت