مسافران، رودهای خروشان

اولین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی امیرکبیر، به استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر ابوالفضل و دبیری مسافر حسن با دستور جلسه «وادی یازدهم:چشمه های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می رسند» شنبه 29 آذر ساعت 17 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حسین هستم مسافر. خدا را شکر می کنم که یک بار دیگر این فرصت به من داده شد تا در این جایگاه خدمت کنم. از ایجنت و راهنمای محترم تشکر می کنم که این فرصت را به من دادند تا در این جایگاه خدمت کنم. چشمه های جوشان و رودهای خروشان همه به بحر و اقیانوس می رسند. شاعر میگوید، آبی که برآسود، زمینش بخورد زود.

دریا شود آن رود که پیوسته روان است. چیزی که در آموزش های مختلف کنگره وجود دارد می خواهد به ما بگوید که ما باید پیوسته در این مسیر باشیم و به شکلی هدفمند حرکت کنیم. نباید در میان مسیر توقف بی مورد داشته باشیم.

نباید مسیر را فراموش کنیم و یک روز باشیم و تلاش کنیم و روز دیگر بدون انگیزه از تلاش باز بمانیم. تزکیه و پالایش باید همیشگی و پیوسته باشد تا به نتیجه مطلوب برسیم. در غیر این صورت شکست می خوریم. چشمه ای که جوشان است از تمام مسیرها و گذرگاه های سخت عبور می کند. مسیر خود را پیدا می کند و خود را به اقیانوس می رساند.

اگر غیر از این باشد، تبدیل به باتلاق خواهد شد و خشک می شود. من برای مرتبه دوم است که سفر می کنم. در مرتبه اول نمی دانستم کجا هستم و قرار است به کجا بروم. فکر می کردم فقط برای ترک مواد مخدر به کنگره آمده ام. کنگره مسیر را برای انسان باز می کند و موانع را بر می دارد که انسان ها به هدف و نتیجه مطلوب برسند.

با این حساب من به خاطر نادانی خودم نتوانستم مبدأ و مسیر و مقصد را درک کنم. وقتی قدر جایگاه را ندانیم، نمی توانیم دوباره برگردیم و خیلی راحت در جایگاه قبلی بنشینیم. باید می دانستم که اگر اینجا هستم دلیل خاصی دارد و این صندلی بسیار مقدس است و باید قدرش را بدانم. من در مرتبه اول قدر این صندلی را ندانستم و تاوان برگشتن را دادم.

سختی های بسیاری کشیدم. از قدرت مطلق طلب مغفرت کردم که اجازه بدهد یک بار دیگر روی این صندلی بنشینم. برگشتم و سعی کردم مثل رود خروشان راه را پیدا کنم و تلاش کنم که با راهنمایی راهنمای خود بتوانم نتیجه لازم را بگیرم. اگر بخواهیم مسیر را برای خود آسان کنیم باید به عشق برسیم. جناب مهندس برای هر وادی سه تا چهار سی دی را صحبت کرده اند.

برای وادی چهاردهم؛ چهارده سی دی وجود دارد و از اهمیت فراوانی برخوردار است. ما برای اینکه مسیر را سهل کنیم باید به وادی عشق و محبت برسیم. اگر کسی در لژیون سردار قدم بگذارد، مسیر را برای خود هموار کرده است. لژیون سردار مسیر عشق ورزیدن است.