کورسوی امید

زمانی که به وسیله افکار مخرب و منفی در تاریکی بودم، کورسوی امیدی برای خروج از تاریکی داشتم؛ اما نمی‌دانستم دقیقاً چه کار باید بکنم. راه‌های مختلفی امتحان کرده بودم؛ ولی به نتیجه درست و قابل قبولی ختم نشدند.

اما کنگره۶۰ این مکان امن، آموزش‌هایی را تا اینجا به من داده که متوجه شدم افکار منفی یا نیروهای تخریبی به‌عنوان نیروی مکمل در هستی لازم است تا من به درجه‌ای از فهم برسم که با استفاده از عقلم تشخیص دهم کدام کار درست و کدام نادرست است.

برای خروجم از تاریکی باید به ریسمان الهی چنگ بزنم؛ یعنی قوانین و فرامین خداوندی را محترم شمارم و به اجرا درآورم. ریسمانی که همه مردمان آن را قبول دارند؛ چون کاملاً پسندیده و عقلانی است و شرایطی را برای انسان به وجود می‌آورد که بتواند در بهترین حالت به زندگی ادامه دهد.

راه یا قانون یازدهم به من گوشزد می‌کند حال که از تاریکی خارج و وارد مسیر روشنایی شده‌ام، برای حفظ این مسیر باید مانند چشمه جوشان، طوری عمل کنم که مقصدم بحر و اقیانوس باشد. مقصد انسان کجاست؟ رسیدن به صلح، آرامش و آسایش، رسیدن به خودشناسی و در نهایت رسیدن به قدرت مطلق. انسان برای تبدیل شدن به چشمه جوشان چه باید بکند؟ اول باید منابع اطلاعاتی صحیح در مسیر دانایی را کسب کند؛ یعنی آموزش. دوم با حرکت‌های سالم، اختلاف پتانسیل درونی و بیرونی برای کسب انرژی ایجاد کند؛ یعنی قدم برداشتن در صراط مستقیم، عمل و به کارگیری ارزش‌ها.

اگر انسان می‌خواهد که مسیر زندگیش به باتلاق و مرداب ختم نشود باید مانند چشمه جوشان رفتار کند و بداند که این مسیر پر از فراز و نشیب است. چگونه حرکت کردن در این راه بسیار مهم است؛ زیرا تلاش، امیدواری، شجاعت، حرکت مداوم و ... باعث صعود می‌شود.

در کنگره آموختم با خدمت کردن به خصوص خدمت داوطلبانه جایگاهم را تغییر دهم تا حالم خوب شود. امیدوارم که بتوانم از خدمتگزاران راستین کنگره باشم و قدردان و سپاسگزار این آموزش‌ها و نعمت‌هایی که نصیبم شده است باشم.

نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر نازنین (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور