همسفر می‌تواند الگویی از یک فرد سالم باشد

در کنگره۶۰، خانواده از جایگاه بسیار مهمی برخوردار است؛ زیرا خانواده اولین واحد اجتماعی و جامعه است و سلامت و استحکام آن در جامعه نقش بسزایی دارد. به قول بنیان کنگره۶۰، می‌گویند؛ اگر از من بپرسند اعتیاد مهم‌تر است یا خانواده؟ می‌گویم خانواده. یعنی درمان اعتیاد نباید باعث ضعیف شدن رکن خانواده شود بلکه باید به استحکام هر چه بیشتر آن بیافزاید.

همسفر، همانگونه که از واژه آن پیدا است، کسی است که مسافر را در سفر همراهی می‌کند. همسفر نمی‌تواند بار اعتیاد مسافر را به دوش گیرد یا به جای او باز پرداخت بدهی‌ها و سختی ها را به عهده گیرد. تمام سختی‌ها همه بر دوش مسافر است نه همسفر و نه هیچ انسان یا موجود دیگری نمی‌تواند به جای مسافر این بار را حمل کند.

همسفر، پشتیبان و حمایت کننده مسافر است. حضور و همراهی او برای مسافر نوعی اعتماد به نفس و قوت قلب ایجاد می‌کند. اولین قدمی که یک همسفر در کنگره بر می‌دارد این است که بپذیرد مسافرش بیمار است. گفتیم علمِ همسفر باید به روز باشد و برای افزایش علم او یک منبع آموزشی نیاز است؛ تا بتواند علمش را به روز کند این منابع آموزشی خدا را شکر در کنگره ۶۰، بسیار زیاد هستند.

در کنگره ۶۰، همسفر مفهومی فراتر از این دارد؛ که باید بار سنگین اعتیاد مسافر را به دوش بکشد، چه بسا بارها تکرار شده است که همسفر بال پرواز مسافر است و مسافر خودش باید بخواهد و تصمیم به سفر داشته باشد و مبدا، مقصد و هدف آن را بشناسد، سختی‌های آن را با طرح و نقشه به کمک راهنمایش طراحی کند و آن گاه در این سفر پشتیبان و حامی آن خواهد بود.

یک همسفر خوب مانند یک صافی عمل می‌کند، ناخالصی های حاشیه سفر را می‌زداید و سختی‌های راه را مرهمی خواهد بود؛ که البته انجام این مسئولیتِ مهم در سایه آموزش و کسب آگاهی امکان پذیر می‌شود؛ که زمینه ساز این آگاهی حضور به موقع‌، منظم در کلاس های آموزشی و خدمت و مشارکت و رعایت حرمت های کنگره۶۰ است.

در آموزش‌های کنگره۶۰، همسفر می‌آموزد که نقش همسفر در درمان اعتیاد، نقش بازرس و مراقب نیست یعنی لحظه به لحظه بخواهد به مسافر خود، گیر بدهد یا جیب‌های او را بگردد یا دقت کند که چشمان مسافرش امروز کمی قرمز است یا نیست. همسفر آموزش می‌گیرد که چگونه صبور باشد و صبر کند، محبت واقعی را آموزش می‌گیرد و آموزش می‌دهد؛ باید محبت او به اندازه باشد زیرا اگر محبت بیش از حد زیاد باشد امکان سقوط وجود دارد.

پس همسفر تعادل را آموزش می گیرد؛ زیرا انسان باید در تمام مسائل تعادل را بشناسد و رعایت کند. همسفر باید بداند مسئولیت درمان به عهده خود مسافر است، بنابراین نباید دخالت نابه‌جا داشته باشد، او می‌تواند در خانه آرامش را ایجاد کند؛ تا مسافر احساس خوبی داشته و آن جا را حریم امن برای خود بداند. همسفر در صورتی می‌تواند به مسافر خود در این سفر کمک کند که از شرایط سفر آگاهی داشته باشد و بداند که مسافرش در چه مسیری حرکت می‌کند و در چه وضعیتی قرار دارد.

اگر آگاهی و شناخت نسبت به صورت مسئله درمان اعتیاد و چگونگی درمان این بیماری نداشته باشد و حال خودش خوب نباشد، قطعا همسفر خوبی برای مسافر خود نخواهد بود. همسفرِ خوب، همسفری است که آموزش را برای خود فرا گیرد و با شرکت منظم در جلسات و خدمت در کنگره به یک حال خوش برسد، و اولین هدفش آرامش و صلح برای خودش باشد تا بتواند آن را به اطرافیان هم انتقال بدهد.

همسفر باید بیماری اعتیاد و مواد مخدر را بشناسد و با جهان‌بینی که فرا می‌گیرد، دید وسیع تری پیدا کند تا مسافر را بهتر درک نماید. مهم ترین وظیفه یک همسفر، برقراری صلح و آرامش است که این موضوع مهم در گِرُوِ آموزش، تفکر و تجربه انجام می‌شود. همسفر می‌تواند الگویی از یک فرد سالم باشد؛ اما این الگو باید تمام عیار باشد تا بتواند تاثیر گذار باشد. برای اینکه الگوی مناسبی باشد، ابتدا خودش باید نظم را پیش گرفته و با رعایت اصول و قوانین و حرکت کنگره۶۰، در راه خدمت به انسان ها قدم بردارد و سعی نماید بدون نقص عمل نماید .

منبع: سایت کنگره۶۰ 

رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر نصیبه (لژیون یکم)

نگارش و تایپ: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر نصیبه(لژیون یکم)

ویراستار: همسفر سیده هما رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)

ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) نگهبان سایت 

همسفران نمایندگی گرگان