هفتهی همسفر، تجلی قدردانی و عشق
پیش از هر چیز، شاکر خدای مهربانم هستم که توفیق حضور در کنگره ۶۰ و حرکت در مسیر رشد، آگاهی و رهایی را به من عطا فرمود. در این هفتهی پربرکت، جشن باشکوه همسفر را به بنیانگذار فرهیختهی کنگره ۶۰، جناب مهندس دژاکام و خانوادهی گرامیشان تبریک عرض میکنم و از صمیم قلب قدردان زحمات و راهی هستم که برای نجات انسانها هموار کردهاند.
هفتهی همسفر یکی از چهار جشن بزرگ و معنوی کنگره است که هر سال با هدف تکریم و حمایت از خانوادهها در مسیر درمان اعتیاد برگزار میشود. در ادبیات کنگره، فردی که برای درمان اقدام میکند «مسافر» نام دارد و «همسفر» کسی است که با عشق، صبوری و آگاهی، او را در این سفر یاری میدهد.
جایگاه همسفر، صرفاً همراهی ساده نیست؛ بلکه نماد ایثار، فداکاری و تحمل رنجهاییست که در سالهای اعتیاد مسافر، بر روح و روان او وارد شده است. همسفر با ورود به کنگره، نهتنها برای حمایت از مسافر، بلکه برای درمان و رشد شخصی خود نیز گام برمیدارد. او با آموزش دیدن، به بال پرواز مسافر تبدیل میشود؛ نه مانعی در مسیر، بلکه نیرویی برای عبور از تاریکی به سوی نور.
وظایف همسفر در این مسیر مقدس عبارتاند از:
1. پرهیز از دخالت مستقیم در روند درمان مسافر
2. اجتناب از تجسس در امور شخصی او
3. خودداری از کنترلگری و ایجاد فشار روانی
4. تلاش برای ایجاد درک متقابل و فضای امن عاطفی
پیش از آشنایی با کنگره، بسیاری از همسفران تصور میکردند که ترک اعتیاد تنها با غیرت و ارادهی فردی ممکن است. اما در کنگره آموختند که اعتیاد یک بیماری پیچیده است که درمان آن نیازمند زمان، آموزش، صبر و حمایت است. این آگاهی، زمینهساز آرامش و همدلی در خانواده میشود و بستر مناسبی برای درمان مسافر فراهم میآورد.
هفتهی همسفر، فرصتیست برای قدردانی از همراهانی که بیهیچ چشمداشتی، با عشق و گذشت، در کنار مسافران ایستادهاند. این قدردانی، تنها در کلام خلاصه نمیشود؛ بلکه باید در عمل و حتی در حمایتهای مالی نیز نمود یابد. چرا که همسفران، با صبوری، درک، و آموزش، محیطی امن و آرام برای سفر مسافران فراهم میکنند.
در نهایت، این هفته یادآور حقیقتی عمیق است:
همسفر بودن یعنی با هم بودن، برای ساختن آیندهای روشن، سرشار از امید، آرامش و زندگی.
به قلم: همسفر مهدی
تایپ: مسافر رسول
تنظیم: مسافر مسعود
- تعداد بازدید از این مطلب :
77