در نظر میگیریم یک ساختمان یا یک آسمانخراش عظیمی را ساختهایم و این در حالی است که فرض کنیم کلیه مصالح و اجناسی که در این ساختمان بکار گرفته شده، تاریخ مصرف از یک روز تا یک سال دارند. برای مثال: آجر، سیمان، آهن، گچ، چوب، سیمهای برق، لولههای گاز و آب و صدها قلم دیگر و حال اگر ما مواد مورد نیاز را به موقع به ساختمان نرسانیم، چه اتفاقی میافتد!
قدر مسلم خواهید گفت: کمبود مواد بستگی به نوع آن دارد که تخریب ایجاد میکند، حال اگر گرفتار کمبود آهن شویم، اسکلت اصلی ساختمان با سقفها سست خواهند شد و کل ساختمان فرو خواهند ریخت، یا اگر در لولههای آب و یا گاز خللی وارد گردد، ما در این آسمانخراش گرفتار نشتِ آب و یا گاز خواهیم شد؛ که دقیقاً تکلیف معلوم است، بنابراین برای نگهداری این آسمانخراش ما نیاز به یک انبار بسیار بزرگ داریم، که کلیه مصالح و مواد اولیه ضروری و تجهیزات در آن حضور داشته باشد و در صورت نیاز برای بعضی از اجناس میتوانیم از بازار مواد مورد نیاز را تهیه نماییم و همینطور یک کادر فنی و مهندسی که در تمامی ساعات شبانهروز مرتب در حال ترمیم و ساخت و ساز این آسمان خراش باشد. در اینجا مشاهده میکنیم که اگر قرار بود مواد ساختمانی این آسمانخراش تاریخ مصرف کوتاه مدت داشتند، چه قدرت، نیرو و مواد اولیه و هزینه بالایی نیاز داشتیم که آسمان خراش برای ما سالم و آماده به کار باشد که من فکر میکنم اگر این موضوع واقعیت داشته باشد، ساخت و ساز و نگهداری چنین ساختمانی غیرممکن است.
حال برمیگردیم به ساختمان عظیم جسم خودمان که دائماً احتیاج به مواد اولیه مخصوص به خودش دارد و کمبود هر یک از مواد تشکیلدهنده جسم ما، میتواند برای ما ایجاد مشکل و یا بحران و یا بیماری نماید؛ و در شرایطی که برای مدتی آب و مواد غذایی که نقش همان مواد اولیه را دارد به ما نرسد، باعث ویرانی شهر وجودی ما میگردد که ما به آن مرگ میگوییم و جسم کاملاً از هستی ساقط و نابود میگردد؛ بنابراین رسیدن مواد و مصالح لازم و ضروری برای شهر وجودی ما، از ضروریات میباشد و همین کاهش و یا کمبود و یا نرسیدن هرگونه مواد اولیه میتواند به خرابی در یک قسمت شهر وجودی یا جسم ما به وجود آورد که ما به آن بیماری میگوییم. پس یکی از عوامل و علتهای به وجود آمدن یک بیماری، کمبود و یا نبودن مواد اولیه و مصالح مربوط به ساخت و ساز شهر وجودی ما میباشد.
البته لازم به ذکر است که زیادی یک نوع مواد و یا چندین نوع مواد اولیه هم میتواند در شهر وجودی باعث انباشته شدن آنها گردد که خود باز هم میتواند باعث بروز یک یا چند نوع بیماری گردد. برای مثال کلسیم اضافه در جسم میتواند در کلیه رسوب کند و باعث ایجاد سنگ کلیه گردد، پس کمبود و ازدیاد مواد اولیه مورد نیاز جسم میتواند ایجاد مشکلات و یا بیماری نماید، بنابراین به این نتیجه میرسیم که بایستی میزان مصرف مواد اولیه جسم ما و یا میزان مصرف غذای ما و یا آشامیدنیهای ما بایستی متناسب با وضعیت جسمی ما باشد؛ و همینطور تاکنون به این نتیجه نیز رسیدهایم که بایستی توجه کنیم که غذای خود را به گونهای در نظر بگیریم که شامل کلیه مواد مورد نیاز جسم و یا شهر وجودی باشد و نکته دیگر که حائز اهمیت است که بایستی مواد اولیه مورد نیاز در زمان مناسب مورد استفاده جسم قرار بگیرد.
پس به این نتیجه اصلی میرسیم که بایستی در رساندن مواد اولیه و غذا و یا آشامیدنی به شهر وجودی یا جسم باید سه اصل زیر در نظر گرفته شود: اصل اول نوع مواد مصرفی مورد نیاز جسم که میشود غذای مناسب. اصل دوم غذای مناسب در میزان مناسب. اصل سوم این غذا باید در یک ساعت بخصوص و مشخص مورداستفاده قرار گیرد که به آن میگوییم زمان تغذیه مناسب. اکنون کاملاً متوجه شدیم که فرق ساختمان با جسم ما، در این است که برای تعمیرات ساختمان علاوه بر آماده کردن مصالح مورد نیاز و تجهیزات، احتیاج به نیروی منفی و مهندسی داریم، در حالی که جسم ما این نیروها را خودش دارد. کافی است که ما مصالح یا مواد اولیه و یا غذای مناسب را به میزان مناسب و در ساعات مناسب در اختیار جسم قرار بدهیم و او هرچه لازم داشته باشد بر میدارد و به ترمیم و یا بازسازی خودش میپردازد.
منبع: سیدی ساختمان جسم۲
نویسنده: همسفر هاجر رهجوی راهنما همسفر حدیقه(لژیونچهارم)(لژیون جونز)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر نصیبه (لژیون یکم)
ویراستار: همسفر سیده هما رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون دوم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گرگان
- تعداد بازدید از این مطلب :
29