English Version
This Site Is Available In English

نقش همسفران؛ از همراهی در تاریکی تا التیام زخم‌های درمان

نقش همسفران؛ از همراهی در تاریکی تا التیام زخم‌های درمان

نهمین جلسه از دور سی‌ودوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، ویژه مسافران آقا، به نمایندگی لوئی پاستور، با استادی پهلوان همسفر احسان، نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر علیرضا، با دستور جلسه «هفته همسفر، نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران»، روز دوشنبه مورخ ۸ دی ۱۴۰۴، رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد 

سلام دوستان، احسان هستم، یک همسفر.

ان‌شاءالله که همیشه در صحت و سلامت به سر ببرید.

بارها سعادت حضور در شعبه لویی پاستور نصیب من شده است، اما موضوعی که همیشه مرا بسیار خوشحال می‌کند این است که در سال‌هایی که ما خودمان را معرفی می‌کردیم، همسفران آقا چندان شناخته‌شده نبودند. بسیاری از دوستان نمی‌دانستند که همسفران آقا نیز باید با نام کوچک خطاب شوند و معمولاً با همان سبک همسفران خانم، ما را «سلام همسفر» صدا می‌کردند. این موضوع برای ما کمی ناراحت‌کننده بود، چراکه احساس می‌کردیم در این مسیر دیده نمی‌شویم و انگار جزئی از بازی نیستیم.

بارها در جلساتی که راهنماها و دستیاران حضور داشتند، این موضوع را مطرح می‌کردیم که چرا با وجود زحماتی که می‌کشیم، جلساتی که شرکت می‌کنیم، حضور در پارک و سایر برنامه‌ها، آن‌طور که دوست داریم دیده نمی‌شویم. خدا را شکر از مقطعی به بعد، در بیانات آقای مهندس، واژه «همسفران آقا» شکل گرفت و ایشان همواره حامی ما بودند. از خداوند متعال خواستارم که سایه ایشان همیشه بالای سر ما باشد.

پیش از ورود به دستور جلسه، لازم می‌دانم هفته همسفر را تبریک عرض کنم، به‌ویژه خدمت سرکار خانم آنی که به‌عنوان اولین همسفر کنگره ۶۰، در کنار آقای مهندس، در فراز و نشیب‌های فراوان این مسیر حضور داشتند. بسیاری از دوستان قدیمی، شرایط خاص آن دوران را به یاد دارند. شاید دوستان تازه‌وارد این تصور را داشته باشند که این سیستم از ابتدا مورد حمایت نهاد یا سازمان خاصی بوده، اما واقعیت این‌گونه نبوده است. سرکار خانم آنی همچون یک مادر در کنار آقای مهندس ایستادند. همچنین قدردان استاد عزیزم استاد امین، خانم کماندار و خانم شانی هستم.

آنچه برای من به‌عنوان یک همسفر کاملاً مشهود و قابل لمس است این است که ورود به وادی اعتیاد، آسیب‌های فراوانی به فرد مصرف‌کننده وارد می‌کند و در کنار آن، صدمات جدی و عمیقی به اطرافیان او نیز می‌رسد. از نظر شخصی من، همسفر صرفاً پدر، مادر یا همسر نیست؛ همسفر واقعی کسی است که در تمام لحظات سخت در کنار انسان می‌ماند. اطلاق واژه همسفر به یک حلقه محدود، به نظر من چندان دقیق نیست، هرچند در اغلب موارد همسفر همان نزدیکان هستند.

وقتی سفر را آغاز می‌کنیم، من همچنان مسافر هستم و وارد چرخه درمان می‌شوم؛ کمک می‌گیرم، آموزش می‌بینم و همان‌طور که در دوران مصرف نیاز به درک شدن داشتم، اکنون نیز نیازمند حمایت هستم. اما از جایی به بعد، زمانی که درمان می‌شوم و رهایی می‌گیرم، به اعتقاد قلبی من جایگاه همسفر و مسافر تغییر می‌کند. گویی همسفر تازه وارد سفر اول خود می‌شود؛ چراکه بزرگ‌ترین زخم‌ها را از مسافرش دریافت کرده است. چه کسی می‌تواند این زخم‌ها را ترمیم کند؟ علاوه بر آموزش‌ها و متون جهان‌بینی کنگره، رفتار و تغییرات آن مسافری که پیش‌تر موجب آسیب شده، نقش مهمی در التیام این زخم‌ها دارد.

در کنگره، خانواده جایگاه بسیار مهمی دارد و به‌عنوان نخستین واحد اجتماعی، توجه ویژه‌ای به آن می‌شود. در مسیر درمان اعتیاد نیز اولین کسی که می‌تواند به مصرف‌کننده کمک کند، خود اوست و همسفر آگاه، در کنار او قرار می‌گیرد. گاهی دیده می‌شود که همسفر، ناآگاهانه به‌جای همراه، تبدیل به مانع می‌شود؛ از همان ابتدای روز با پرسش‌ها و نگرانی‌های پی‌درپی، انتظار دارد که با ورود به کنگره و رسیدن به TDS، همه‌چیز به‌سرعت کامل و بی‌نقص شود، در حالی که واقعیت چنین نیست.

در پایان، اگر خودم را به‌عنوان همسفر کنار بگذارم، باید بگویم واقعاً قدر همسفرانتان را بدانید. کنارشان باشید و به آن‌ها کمک کنید. همسفرها زخم‌های زیادی دارند؛ مادر، همسر و فرزندی که در جایگاهی مظلوم قرار گرفته و اغلب نمی‌تواند حرفی بزند. به آن‌ها همسفر می‌گویند چون از روی عشق ایستاده‌اند. اگر این عشق نبود، کنار شما نمی‌ماندند. کسی که با نداری‌ها، فراز و نشیب‌ها و حتی برخی رفتارهای ناخوشایند شما می‌سازد، شایسته بیشترین احترام است.

بیایید در این مسیر، با بهره‌گیری از آموزش‌های کنگره، در کنار یکدیگر رشد کنیم تا به امید خداوند بهترین‌ها نصیبمان شود.

از خداوند متعال خواستارم که آقای مهندس همواره در صحت و سلامت باشند و سایه ایشان و خانواده محترمشان بر سر همه ما مستدام باشد. چراکه آنچه در آسمان داریم از خداوند است و آنچه در زمین داریم از جناب آقای مهندس. این شال‌هایی که بر گردن می‌اندازیم، حرمت و قداست دارد؛ قدر آن را بدانیم.

از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، سپاسگزارم

ضبط و تایپ: مسافر نوید
عکس: مسافر علیرضا
ویرایش و ارسال: مسافر حمید(گروه سایت نمایندگی لوئی پاستور)

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .