English Version
This Site Is Available In English

گوهر یک همسفر خوب بودن، محبت است

گوهر یک همسفر خوب بودن، محبت است

جلسه سیزدهم از دوره‌ نوزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی یحیی زارع میبد یزد به استادی راهنما همسفر سودابه، نگهبانی همسفر ثریا و دبیری همسفر الهام با دستور جلسه «هفته همسفر: نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران» روز دوشنبه ۸ دی ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

در ابتدا لازم می‌دانم از آقای مهندس صمیمانه تشکر کنم که چنین نقش ارزشمندی را برای ما رقم زدند و چنین بستر آگاهانه و امنی را برای ما همسفران فراهم ساختند. هفتهٔ همسفر را خدمت خانم آنی بزرگ، نخستین همسفر کنگرهٔ ۶۰، تبریک عرض می‌کنم و به همهٔ همسفرانی که در این شعبه حضور دارند، شادباش می‌گویم. همچنین جا دارد از ایجنت، مرزبانان شعبه و نیز نگهبان و دبیر جلسه، به‌ خاطر برگزاری جلسه قدردانی کنم.

واژه همسفر به‌ معنای همراهی است؛ یعنی کسی که فردی دیگر را در مسیری همراهی می‌کند. در کنگرهٔ ۶۰، همسفر به فردی گفته می‌شود که سابقهٔ اعتیاد ندارد و نقش او، نقشی آموزشی و حمایتی است؛ نقشی که در صورت آگاهی و آموزش صحیح، می‌تواند در روند درمان مسافر و بازسازی خانواده، تأثیری بسیار عمیق و تعیین‌کننده داشته باشد. آقای امین در سی‌دی نقش همسفر، خانوادهٔ سالم را به خورشید تشبیه می‌کنند. ایشان می‌فرمایند: در خانواده‌ای که مصرف‌کننده‌ای وجود ندارد، خورشید حضور دارد؛ خورشیدی که از انواع نور و گرما برخوردار است و می‌تواند این نور را به همه منتقل کند.

اما در خانواده‌ای که مصرف‌کننده در آن حضور دارد، خبری از خورشید نیست؛ بلکه شرایط شبیه مهتاب است. مهتاب نوری است که از خورشید گرفته شده؛ اما دیگر آن گرما، انرژی و ویژگی‌های نور خورشید را ندارد. در مسیر مهتاب نیز می‌توان راه را پیدا کرد، اما آن قدرت، حرارت و حیات‌بخشی خورشید در آن وجود ندارد. به همین دلیل است که در بلندمدت، خانوادهٔ فرد مصرف‌کننده از نظر عاطفی، احساسی و آموزشی دچار کمبودهایی می‌شود.

همسفر فرد مصرف‌کننده، زمانی که وارد کنگرهٔ ۶۰ می‌شود، معمولاً از نظر روحی آشفته و به‌ نوعی خود نیز بیمار است. نخستین قدم در این مسیر آن است که نقش خود را به‌عنوان همسفر بپذیرد؛ بپذیرد که همسفر است. یعنی هر جایگاه و عنوانی که بیرون از کنگره داشته، دکتر، مهندس یا هر عنوان دیگر در حوزهٔ اعتیاد نتوانسته کاری انجام دهد و در این زمینه هیچ‌ کاره بوده است. بنابراین، هنگام ورود به کنگره باید تسلیم باشد، گذشتهٔ خود را پشت در کنگره بگذارد و تابع قوانین و مقررات آن شود.

در مرحلهٔ دوم، همسفر باید برای خودش به کنگره بیاید؛ نه فقط برای مسافرش. زیرا اگر خود همسفر از نظر روحی و جسمی در تعادل نباشد، نمی‌تواند به درمان مسافر یا آرامش اطرافیان کمک کند. حضور یک همسفر آگاه باعث می‌شود مسافر از ناامیدی، ترس و اضطراب در مسیر سفر فاصله بگیرد. همسفر نیز با حضور در جلسات و آموزش‌هایی که می‌بیند، سطح دانایی خود را بالا می‌برد. با افزایش سطح دانایی، رفتارهای همسفر اصلاح می‌شود و این اصلاح رفتار؛ قطعاً بر مسافر اثر می‌گذارد و او را دلگرم می‌کند.

سومین مسئله در همسفر بودن، پذیرش بار مسئولیت خانواده است؛ از جمله حمایت و مدیریت مالی. این مسئولیت‌ها عمدتاً بر دوش همسفر خانواده قرار دارد. همسفر باید به‌گونه‌ای مدیریت مالی داشته باشد که بتواند فرزندان خود را از نظر عاطفی حمایت کند و شرایطی فراهم آورد که مسافر، بدون دغدغهٔ خانواده، تنها به رهایی خود بیندیشد. زیباترین بخش همسفر بودن آن است که ما همسفران، در مسیر خدمت و آموزش، خودمان متحول می‌شویم. وقتی این تحول درونی اتفاق می‌افتد، احساسات منفی؛ مانند ترس، ناامیدی و اضطراب دیگر نمی‌توانند بر ما اثر بگذارند و به‌راحتی از آن‌ها عبور می‌کنیم، حقه‌های نفس دیگر توان اثرگذاری بر ما را نخواهند داشت.

یکی از زیباترین و اساسی‌ترین مسائل در همسفر بودن، محبت است. ما باید مسافرانمان را دوست داشته باشیم. آقای امین در سی‌ دی نقش همسفر می‌فرمایند: گوهر یک همسفر خوب بودن، محبت است؛ محبتی واقعی؛ یعنی مسافر ما هر که هست و هر ماده‌ای که مصرف کرده، باید دوستش داشته باشیم. این محبت باید به‌ گونه‌ای باشد که گاهی بتوانیم از خواسته‌های خود بگذریم، چشم‌ پوشی کنیم و اولویت را به درمان و آرامش خانواده بدهیم.

و آخرین نکته در همسفر بودن، هم‌حس بودن است. آقای مهندس می‌فرمایند: چه در سفر زندگی و چه در سفر کنگرهٔ ۶۰، هم‌حس بودن بسیار مهم است. ما همسفران خود را بر اساس حس انتخاب می‌کنیم. اگر منِ همسفر، حسم خوب باشد، مسافرم درمان می‌شود؛ اما اگر حسم خوب نباشد، مسافر قطعاً به رهایی نمی‌رسد. اگر بپذیرم که مسافر من بیمار است، در می‌یابم که سوءظن، پرخاشگری یا برخی رفتارهای نادرست او، از روی بیماری است و عمدی نیست.

وقتی این را درک کنم، نگاه من تغییر می‌کند، حس من عوض می‌شود و این تغییر حس، تأثیر عمیقی در درمان مسافر خواهد داشت. در نهایت، اگر خواهان خانواده‌ای سالم و آرامش واقعی هستیم، باید بهای آن را بپردازیم. بهای یک همسفر خوب بودن و بهای یک زندگی سالم، صبر، گذشت از خود و عشق ورزیدن است. هفته همسفر، یادآور ارزش و جایگاه همسفرانی است که با قدم‌های آگاهانهٔ خود، چراغ راه رهایی را برای مسافران روشن نگه داشته‌اند.

مرزبانان کشیک: همسفر زهرا و مسافر مسلم
تایپیست: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم)
عکاس: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یحیی زارع میبد یزد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .