مسیر باز کردن گره‌های درونی

همسفر حدیثه از نمایندگی رودکی در دلنوشته خود در باب دستور جلسه «هفته همسفر: نقش همسفران خانم و آقا در درمان اعتیاد مسافران» چنین نوشت:

هفته همسفر است و من در این روزها، در دل خود می‌فهمم که بودن در کنار پدری که هنوز درمان نشده، چه معنای عمیقی دارد. هر روزی که با او می‌گذرد، انگار در یک مسیر تاریک قدم می‌زنم، مسیری که نمی‌دانم به کجا ختم می‌شود. شاید بسیاری از همسفران دیگر، امیدهای زیادی در دلشان دارند، ولی من با چشم‌هایی گم‌شده در دل شب، فقط با یک سوال در دل به کنگره ۶۰ نگاه می‌کنم، آیا پدرم روزی از این مسیر سرد و بی‌رحم رهایی خواهد یافت؟
پدرم هنوز درگیر اعتیاد است. هر روز، هر لحظه، در دنیای خود گم می‌شود و من، فرزند کسی که در آتش اعتیاد سوخته است، در کنار او ایستاده‌ام. نمی‌دانم چطور باید او را نجات دهم، نمی‌دانم چطور باید به او بگویم که چقدر نیاز به او دارم که چقدر خواهان بازگشت آن پدر واقعی هستم که شاید هیچ وقت حسش نکرده باشم.
این همسفر بودن، این همراهی با کسی که هنوز در دل خودش رنج می‌برد، چطور باید معنا پیدا کند؟ چگونه باید بگویم که در این راه پر از ناامیدی، من هنوز امیدوارم؟ حتی وقتی که پدرم نمی‌تواند احساساتش را بیان کند، حتی وقتی که هر روز دوباره در دام اعتیاد گرفتار می‌شود، من همچنان در کنار او می‌مانم. چون می‌دانم که او هنوز هم در دل خود جنگی دارد که هیچ‌کس جز خودش نمی‌تواند آن را پیروز کند.
همسفر یعنی تحملِ لحظاتی که نمی‌دانی آیا فردا همانطور خواهد بود یا نه؟ همسفر یعنی نگه داشتن امید در دل، حتی زمانی که هیچ نشانه‌ای از رهایی دیده نمی‌شود. کنگره ۶۰ به من آموخت که رهایی فقط برای مصرف‌کننده‌ها نیست؛ بلکه همسفران هم باید در این مسیر حرکت کنند. آن‌ها هم باید در کنار عزیزانشان باشند، باید باور داشته باشند که حتی در دل تاریکی‌ها، روشنایی‌ هست. من یاد گرفتم که گاهی تنها کاری که می‌توانم بکنم این است که کنار پدرم باشم، حتی زمانی که او هنوز در حال جنگ است. یاد گرفتم که صبر و حمایت واقعی، یعنی ایستادن در کنار کسی که شاید هنوز نمی‌داند چطور باید از این راه بازگردد و حتی زمانی که هیچ‌چیز تغییر نمی‌کند، باز هم می‌توانم در کنار او باشم. شاید هنوز پدرم درمان نشده باشد، اما این امید در دل من روشن است که روزی خواهد آمد که او هم از این شب تاریک رهایی یابد. اما در کنگره همواره به این مطلب اشاره می‌شود که اگر همسفر به دنبال آموزش خودش باشد و در این مسیر گره‌های درونی خودش را باز کند می‌تواند با حرکت خود در مسافر امید و انگیزه ایجاد کند و تا آن روز، من همچنان همسفر او خواهم بود. از آقای مهندس و تمامی خدمتگزاران کنگره خیلی سپاسگزارم که در این مسیر به ما کمک می‌کنند، هفته همسفر مبارک.

ویرایش، تنظیم و ارسال مطلب: نگهبان سایت همسفر نگین